"Nie będziesz miał niczego i będziesz szczęśliwy"

Ogromna skala pandemicznych zaburzeń psychicznych u młodych Polaków

Badania pokazują, że pandemia wywołała gigantyczne szkody psychologiczne zwłaszcza u ludzi młodych. Wynikają one z rozlicznych działań i ograniczeń narzucanych przez rząd i mają ogromna skalę. Jak wynika z badań, jakie przeprowadziła grupa psychologów z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach wśród młodych Polaków coraz wyraźnej pojawia się i jest widoczny system wypalenia zawodowego.

Badania nad wypaleniem pandemicznym
Pandemia covid nieuchronnie wiąże się z długotrwałą ekspozycją na stresujące czynniki takie jak zagrożenie zdrowia, izolacja czy niepewność tego, co wydarzy się w kolejnych tygodniach. Zdecydowanie funkcjonowanie w takich warunkach chronicznego pandemicznego stresu jest w stanie wywołać uciążliwy syndrom podobny do wypalenia zawodowego. To założenie potwierdziły badania prowadzone w Instytucie Psychologii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, w których brał udział między innymi dr Marcin Moroń.

Badania prowadzone były wiosną 2021 roku, czyli rok po tym jak wybuchła tzw. pandemia. Wówczas już były widoczne skutki różnego rodzaju pandemicznych działań. Analiza zebranych danych zajęła trochę czasu i uzyskane wyniki dopiero teraz zostały zebrane i opublikowane.

Badacze w publikacji będącej zwieńczeniem projektu badawczego opublikowali wyniki swoich obserwacji oraz analiz. Zauważyli, że objawy tzw. wypalenia pandemicznego są mocno związane ze stanami depresyjnymi i lękowymi. Tym czym badacze byli zaskoczeni to fakt, iż w okresie roku od rozpoczęcia tzw. pandemii wciąż można było zaobserwować nasilone reakcje na rzeczywistość, który utrzymuje się dalej co potwierdziły kolejne próby badawcze z października oraz grudnia ubiegłego roku.

Badania były prowadzone na wybranej grupie 431 osób, uczniów szkół średnich, studentów oraz młodych dorosłych. Wyniki pokazały, że aż 8 do 10% z nich ma problemy z wypaleniem pandemicznym. Główne zaobserwowane objawy w tej grupie to pogorszenie obrazu siebie oraz pogorszenie poczucia sprawstwa. Osoby te dość często czują się smutne, bezradne oraz cierpią na brak nadziei.

Wskaźniki są alarmujące
Dr Marcin Moroń zauważa, że badania miały charakter przesiewowy, co zakłada z góry pewien margines błędu. Wynik jednej na dziesięć osób cierpiących na tzw. wypalenie pandemiczne uznał jednak za alarmujący a tym samym niepokojący wskaźnik. Określił też, że przyjęty próg klinicznie istotnego poziomu wypalenia oparty został na potrzeby badania na występowaniu typowych objawów depresyjnych oraz lękowych.
Badacze zauważyli, że zwiększona odporność psychiczna jest czynnikiem pozwalającym na lepsze radzenie sobie z pandemią. Dzięki niej dana osoba łatwiej i szybciej wraca do stanu równowagi psychicznej po trudnym i pełnym wyzwań okresie. Nie bez znaczenia w tym wszystkim jest też inteligencja emocjonalna polegająca na rozumieniu i umiejętnym regulowaniu swoich reakcji emocjonalnych.

Zjawisko wypalenia pandemicznego ma, jak zauważono, charakter dynamiczny. Ponieważ póki co nie widać końca tzw. pandemii toteż osób z objawami lękowymi oraz depresyjnymi może przybywać i to jeszcze przez dłuższy czas. Wypalenie pandemiczne jako takie jest osobną grupą objawów. Błędem jest traktowanie go jako formy depresji, smutku, czy lęku. Podsumowując wyniki badań swojej grupy dr Moroń zaznaczył, że o różnorakich trudnościach w procesie adaptacji do pandemicznej sytuacji i jej nieuchronnych konsekwencji należy rozmawiać. Warto też wykazywać wrażliwość na trudności adaptacyjne wobec tej bezprecedensowej ogólnoświatowej sytuacji stanowiącej niewątpliwe wyzwanie dla zdrowia publicznego, w szczególności u ludzi młodych, którzy są często podatni na czynniki będące jej skutkiem.

Badacze Uniwersytetu Śląskiego opublikowali wyniki swoich badań w branżowym czasopiśmie Current Psychology. Nie jest to jednak koniec ich pracy w tym zakresie, bowiem dalsze ich badania dotyczą zagadnienia wypalenia pandemicznego w relacjach rodzinnych oraz innych sferach życia.