Jednym z motywów przewodnich kampanii Platformy w 2007 r. było otwarcie się na obywateli, przejrzystość, ograniczenie tajności. Według ówczesnych słów polityków Platformy, to PiS miał być opętany obsesją utajniania wszystkiego – rzecz jasna, aby ukryć swoje podstępne machinacje i machlojki. Cztery lata później niewiele z tych deklaracji partii rządzącej zostało. Właściwie – dokładnie nic.

Symboliczna była w tej mierze batalia Antykorupcyjnej Koalicji Organizacji Pozarządowych (AKOP), które przez dwa lata domagały się od rządu odtajnienia dokumentów, powołujących podobno słynną „tarczę antykorupcyjną”, którą chwalił się premier przy okazji afery hazardowej. Sprawa znalazła się w końcu w Naczelnym Sądzie Administracyjnym, gdzie koalicja wygrała. (…)

Do ujawnienia informacji o rzekomym powołaniu „tarczy” udało się zmusić rząd w sądzie jedynie dzięki ustawie o dostępie do informacji publicznej. Ustawa ta, która miała zapewniać maksymalną jawność, posiada zresztą sporo luk. Nie sposób jest np. zweryfikować wysokości kontraktów, jakie zawierają z zewnętrznymi wykonawcami państwowe agendy. Z tego powodu nie byłem w stanie ustalić, czy prawdą jest, że autorzy scenariusza koncertu z okazji objęcia przez Polskę prezydencji w Radzie UE – Jakub Wojewódzki i Krzysztof Materna – zgarnęli za to skandalicznie wysokie honorarium (pogłoski mówiły nawet o milionie złotych). Narodowy Instytut Audiowizualny – jednostka utrzymywana z publicznych pieniędzy – odmówił odpowiedzi, powołując się na „prywatność osoby fizycznej”. I, niestety, jakkolwiek skandaliczne by się to wydawało, jest to zgodne z prawem. A przecież mówimy o publicznych pieniądzach i oczywiste wydaje się, że jeśli ktoś decyduje się je brać w ramach umowy o wykonanie określonej pracy, jako warunek powinien przyjąć konieczność ujawnienia wysokości wynagrodzenia. Fakt, że ustawa pozostawia tu furtkę, jest trudny do zaakceptowania.

Teraz otrzymujemy finał tej walki o jawność i przejrzystość. W ostatniej chwili, na ostatnim posiedzeniu Sejmu, głosami PO przepchnięta została poprawka do nowelizacji ustawy o dostępie do informacji publicznej. Poprawkę zgłosił senator PO Marek Rocki, jak sam przyznaje, „po konsultacji z rządem”. Czyli, tłumacząc z politycznego na nasze, dostał po prostu z gabinetu premiera gotowy tekst z poleceniem zgłoszenia go na przedostatnim etapie legislacji. Poprawka pozwala jeszcze bardziej ograniczyć prawo do informacji publicznej, właściwie niemal dowolnie. Urzędy będą mogły odmówić dostępu do danych jeśli będzie to naruszać „ważny interes gospodarczy państwa”, narażając naszą pozycję negocjacyjną wewnątrz m.in. Unii Europejskiej oraz w postępowaniach przed międzynarodowymi trybunałami. (…)

I tyle zostaje z zapowiadanej przez Donalda Tuska jawności i przejrzystości. Dokładnie tyle samo, co z zapowiadanych autostrad, szpitali, niskich podatków i szybkich, punktualnych kolei. (Łukasz Warzecha)

Tusk, oddawaj moje 300 miliardów !


Kto jeszcze wierzy tej władzy? Nawet dzieci głowy odwracają...

Dawno temu, u zarania III RP - bardzo uczciwej i praworządnej ojczyzny, Lech Wałęsa obiecał każdemu po sto milionów. A Wałęsa jak wiemy te przesławne sto milionów każdemu zabrał. Pretensje miał o to po latach Kazik Staszewski, reszta narodu siedziała cicho, licząc na owe upragnione sto świeżych baniek. Nic z tego - sam nie zarobisz, to nikt Ci nie da.

Po latach burz i przemian mamy kolejnego artystę-zaklinacza. Ten klasyk gatunku jest jeszcze lepszy, on daje trzysta miliardów, nie złotówek, ale euro. To dopiero ofiarodawca, patrz pan! Czarodziej zakłada, że tylko on i jego formacja polityczna może tego skoku na kasę dokonać. Ktoś inny nie może mieć na to szans, ponieważ nie posiada dostępu do tajnych kodów, szyfrów i podziemii, w których te wyśnione pieniądze się znajdują. Magik znów w transie. Wcześniej naobiecywał ludowi wiernemu, że będzie zielona Irlandia, dał podwyżki, obniżył podatki, oddał dwa tysiące kilometrów autostrad, itp, itd. W koło Macieju...

Teraz czarodziejska postać rzucił zaklęcie - dam bo nie mam, proste i logiczne. Może dać, bo nie ma noża na gardle, nikt go nie przyciska do muru, aby się sprężył i walczył. Sopocki mag, magiczną liczbą 300, wabi kochających go fanów, on ich tak kocha i chce dać jak najwięcej.

Liczba 300 to Termopile oraz legendarny przywódca Leonidas. Ekipa magika z Sopotu stoi pod ścianą, broni się, wikła, używa najlepszej broni czyli tefałenowskich kałasznikowów, zawsze wiernych i celnych. Leonidas mimo bohaterswta przegrał...Tusk jako magik, użył swego czasu liczby 500 i bardzo chciał pięciuset dni spokoju. Obiecał wtedy wieeeelkie zmiany. Prezydent był właściwy, rząd najlepszy, a zmian jak nie było tak nie ma.

Legenda Tuska ginie w mętnej wodzie jego niespełnionych obietnic. Miał swój czas, zmarnował go wzorowo. Obietnice, które złożył nie maja odbicia w rzeczywistości. Tusk jako pozorant, robi sobie "jaja" z wyborców obiecując im kolejne miliardy. Obiecuje pieniądze, bo nie ma już nic nowego do zaproponowania.



300 miliardów eurom z Brukseli, to 300 miliardów obietnic Tuska. Im więcej tym lepiej, tylko kto na tym skorzysta? Polacy na pewno nie.

Teraz, jak widać, wziął się za pozostałych.

Ci z poprzedniej kampanii już są dla Platformy prawie całkowicie straceni, więc należy szukać następnych naiwnych.









Znamienite są słowa jednej z uczestniczek spotkania z tzw. "prostymi ludźmi" (ulubiony zwrot Donalda), że nie spodziewała się, że premier jest normalny.
Proszę pani, nikt się nie spodziewał i nic się w tej kwestii nie zmieniło. I to nie tylko z powodu słów niedawnego bliskiego przyjaciela Palikota, że Tusk w kancelarii premiera naparza piłką w kwiatki. To tylko jeden z subtelniejszych objawów.

Tymczasem:
Polki rodzą na Wyspach - Polska, to nie kraj dla młodych.

To policzek wymierzony naszej polityce demograficznej - Polki urodziły w Wielkiej Brytanii w 2010 roku prawie 20 tys. dzieci. Na każdą z nich przypada ich więc dwukrotnie więcej niż w kraju - stwierdza "Dziennik Gazeta Prawna".
Gdybyśmy te wskaźniki osiągali w Polsce, rodziłoby się nad Wisłą 700 tys. dzieci rocznie. Wtedy nie zastanawialibyśmy się, jak uniknąć wyludniania, oraz jak poradzić sobie z gwałtownie starzejącym się społeczeństwem - ocenia dziennik.

Prof. Iglicka komentując doniesienia brytyjskich mediów mówi, że "te dane świadczą o tym, że Polki chcą mieć więcej dzieci, ale skutecznie do ich posiadania zniechęca je polityka państwa". - To nie jest kraj dla młodych ludzi, to nie jest kraj dla rodzin- podkreśla.
Demograf tłumaczy fenomen decyzji o posiadaniu potomstwa na Wyspach poczuciem bezpieczeństwa - Państwo jest przyjazne rodzinie, nie tylko w sferze materialnej, lecz także każdej innej, dostępności do placówek opiekuńczych, czy opodatkowania - wylicza.



I to jest prawdziwa miara naszego państwa, oraz skutki rządów i polityki ostatnich lat, za które także Tusk w znacznej mierze odpowiada, a do których tak trudno mu się przyznać.
O postulacie z poprzednich wyborów dotyczącym powrotu rodaków z zagranicy nawet nie wspominam podobnie, jak obecna ekipa.

"Więźniami PO pozostają lemingi z kredytami - boją się zmian, i dlatego sa w stanie sprzedac niepodległośc Polski za ułudę uratowania się przed kryzysem, który może zabrac im wszystko."

oj BOT-y Bot-y a kto wam każe tyrać za taką kasę ?? prawo rynku ... jest zapotrzebowanie na roboli za 1200 zł w ilości 100 sztuk ... zgłasza się ZERO ... koleś daje 1500-2000 zł proste ?? co za różnica czy robią nocniki czy \"Panssonix-y\" ?? ważne że jest zatrudnienie ... tylko że wam nigdy nie dogodzi gdyby było tak za Jarosława Kłamliwego klaskalibyście w łapki jak pingwiny
ale wy PiSioki sami nie wiecie czego chcecie socjalizmu czy kapitalizmu i tu wasz problem :/