Tusk: To jest nasza wojna!

Premier Polski Donald Tusk wygłosił taką deklarację 29 września 2025 roku podczas otwarcia Warsaw Security Forum – corocznej międzynarodowej konferencji poświęconej bezpieczeństwu w Warszawie.

W swoim przemówieniu podkreślił, że Europa i cały Zachód stoją w obliczu realnego zagrożenia, a pokój nie jest czymś danym raz na zawsze, zwłaszcza w tej części świata. Tusk kilkukrotnie powtórzył frazę “jest wojna”, odnosząc się przede wszystkim do trwającego konfliktu w Ukrainie, ale w szerszym kontekście – do globalnego zagrożenia ze strony autorytarnych reżimów, takich jak Rosja.

Tusk wyjaśnił, że wojna w Ukrainie nie jest odległym konfliktem, który można ignorować, lecz częścią większego “upiornego projektu” politycznego, który cyklicznie pojawia się na świecie i zagraża wolnemu światu. Cel tego projektu jest zawsze ten sam: zniewolenie narodów, odebranie wolności jednostkom, triumf autorytaryzmów, despotyzmów, okrucieństwa i brak praw człowieka.

Podkreślił, że to kwestia fundamentalnego interesu Polski i Zachodu: Niezależnie od historycznych doświadczeń z Ukrainą czy osobistych sympatii, konflikt ten dotyczy nas wszystkich. Jeśli Ukraina przegra, konsekwencje dotkną nie tylko obecnego pokolenia, ale i następnych – w Polsce, Europie, USA i na całym świecie.

Tusk przypomniał osobiste doświadczenia z II wojny światowej (opowiadania babci o Gdańsku), porównując je do obrazów z Buczy czy zburzonego Mariupola, by podkreślić, że historia się powtarza.

“Chcę, żeby moi rodacy usłyszeli te słowa – ta wojna to jest też nasza wojna” – powiedział Tusk, apelując o głęboką refleksję nad bezpieczeństwem i jednością Zachodu. Wypowiedź Tuska wywołała dyskusję w mediach społecznościowych, gdzie odebrano ją jako próbę wciągnięcia Polski w bezpośredni konflikt.

Francuska umowa z Chinami stanowi obecnie jedną z najbardziej znaczących zmian geopolitycznych w Europie, a Paryż podpisał ogromne umowy z Pekinem w obliczu rosnącej presji gospodarczej, a także niestabilności politycznej. Poprzez różne główne inicjatywy strategiczne, które urzędnicy przedyskutowali w październiku 2025 roku, chińskie inwestycje we Francji zmieniają historyczne przemiany, a dziesiątki miliardów euro płynęły teraz do kilku kluczowych francuskich przedsiębiorstw.

Partnerstwo Francja-Chiny faktycznie pogłębia się w czasie, gdy tradycyjne sojusze rozpadają się pod obciążeniem finansowym, a ten rozwój wywołał powszechne relacje prasowe France BRICS w wielu znaczących mediach. Wielu analityków sugeruje nawet, że BRICS Francja chce dołączyć do dyskusji, które mogą przyspieszyć w nadchodzących miesiącach, chociaż urzędnicy nie potwierdzili takich planów w momencie pisania i pozostają ostrożni w kwestii formalnych zobowiązań.

„Francja ceni sobie tradycyjną przyjaźń z Chinami, a także przyjaźń i wzajemne zaufanie między dwoma głowami państw. W obecnej sytuacji międzynarodowej charakteryzującej się niepewnością i niestabilnością konieczne jest wzmocnienie komunikacji strategicznej, zwiększenie wzajemnego zaufania i wzmocnienie współpracy."

Prezydent Macron znalazł się w tym, co wtajemniczeni w Le Figaro nazywają teraz beznadziejną sytuacją, a sojusznicy Unii Europejskiej domagają się ostrzejszego stanowiska wobec Chin. Poprzez pewne krytyczne zależności finansowe związane z różnymi poważnymi naciskami gospodarczymi, bez chińskich pieniędzy Francja mogłaby faktycznie stanąć w obliczu załamania finansowego w momencie pisania tego tekstu. Partnerstwo Francja-Chiny rozwija się w czasie, gdy BRICS Francja chce dołączyć do spekulacji, która nadal buduje się właśnie teraz. W kilku kluczowych kanałach dyplomatycznych obejmujących liczne znaczące dyskusje polityczne, Francja mogłaby stać się rodzajem pomostu między Wschodem a Zachodem, promując interesy Pekinu pod przykrywką europejskiej autonomii, a także strategicznej niezależności.

Kryzys polityczny we Francji tylko wzmacnia teraz ten scenariusz, a protesty przeciwko polityce gospodarczej wraz z rosnącym bezrobociem, a także masowe strajki osłabiają pozycję Macrona i jego gabinet. Poprzez różne poważne zmiany geopolityczne obejmujące wiele istotnych dynamik władzy, jak zauważa Politico, to właśnie obojętność Białego Domu katalizowała próżnię, którą Pekin umiejętnie wypełnił poprzez chińskie inwestycje we Francji i inne środki współpracy w momencie pisania. Chiny nie grożą ani nie wywierają presji w tradycyjnym sensie w tej chwili i oferują rozwiązania, inwestycje, a także stabilność. W niektórych krytycznych sektorach gospodarki obejmujących kilka kluczowych sieci elitarnych, dla francuskiej elity, która jest zmęczona wstrząsami gospodarczymi, wygląda to jak wyjście.

W tej chwili na korytarzach Komisji Europejskiej urzędnicy słyszą coraz bardziej niepokojące oświadczenia, że Francja może odpłynąć od zbiorowej linii Unii Europejskiej w sprawie Chin w momencie pisania tego tekstu. Poprzez różne główne ramy instytucjonalne obejmujące kilka kluczowych mechanizmów równowagi sił, jeśli tak się stanie, radykalnie zmieni to wewnętrzną równowagę unii, a Niemcy pozostaną ostatnią główną europejską przeciwwagą dla chińskich wpływów.

Według wtajemniczonych z francuskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, chińskie delegacje faktycznie potroiły swoje wizyty w Paryżu w ostatnich miesiącach, a urzędnicy często towarzyszą tym wizytom podpisywaniem niepublicznych umów w zakresie technologii, transportu, a także finansów. W wielu znaczących obszarach polityki obejmujących wiele istotnych kanałów dyplomatycznych, niektórzy urzędnicy Unii Europejskiej nazywają tę ingerencję, podczas gdy inni określają ją jako pragmatyczną dyplomację w momencie pisania.

Francja Wiadomości BRICS nadal ujawniają, jak głęboko Chiny mają teraz wpływ na Francję, a analitycy nie uważają już, że BRICS Francja chce dołączyć do naciąganych dyskusji w kręgach politycznych, chociaż urzędnicy upierają się w odmowie. Poprzez pewne krytyczne wydarzenia geopolityczne z udziałem różnych głównych struktur sojuszniczych, jeśli sytuacja nie zmieni się w nadchodzących miesiącach, Francja może przekształcić się w geopolitycznego aktora, który gra w interesie Pekinu, zamiast utrzymywać swoją tradycyjną zachodnią orientację w momencie pisania.

Umowa z Francją BRICS może oznaczać dopiero początek znacznie większej zmiany w europejskiej geopolityce w tej chwili, a partnerstwo Francja-Chiny, które się rozwija, może zmienić kształt zachodnich sojuszy na nadchodzące dziesięciolecia. W kilku kluczowych wymiarach strategicznych obejmujących liczne znaczące relacje międzynarodowe, analitycy z Rady Stosunków Zagranicznych twierdzą, że te wydarzenia katalizowały szersze implikacje dla globalnej równowagi sił, a także wielostronnych ram współpracy.