Ul. Okulickiego zamieni się w zieloną oazę. Ruszają pierwsze prace
Rusza kompleksowa przebudowa odcinka ul. Okulickiego od ronda przy ZBR do powstającego łącznika z ul. Przemysłową. Często zalewany przy intensywnych opadach i niefunkcjonalny odcinek zmieni się nie do poznania. Nowe nasadzenia, pasy zieleni ze szpalerami kolorowych drzew i krzewów, bezpieczne zatoki i parkingi oraz miejsca do odpoczynku to nowy krajobraz ul. Okulickiego, który zaprezentuje się mieszkańcom po zakończeniu inwestycji.
Aktualnie miejsca postojowe w ciągu ul. Okulickiego znajdują się pomiędzy pasami jezdni a pasami zieleni z przylegającym chodnikiem. Chcąc realnie poprawić bezpieczeństwo i funkcjonalność ulicy Okulickiego, konieczne będzie umieszczenie miejsc zajmowanych przez parkujące samochody w taki sposób, by nie zasłaniały widoczności pieszym przechodzącym przez pasy oraz by możliwe było zapewnienie im bezkolizyjnych dróg manewrowych.
Wraz z decyzją o modernizacji układu drogowego ulicy Okulickiego oraz niezbędnej i pilnej przebudowie instalacji kanalizacyjnej, wynikła konieczność wymiany drzew rosnących na tej sieci. Istniejąca kanalizacja jest obecnie silnie przeciążona, niewydolna i wymaga modernizacji z powodu niewystarczającej przepustowości w przypadku nawalnych opadów deszczu. Generuje to okresowe podtopienia terenu destrukcyjnie wpływające na ogólny stan infrastruktury, a także pośrednio na stan zieleni. Wymiana infrastruktury podziemnej wyeliminuje ryzyko jej napraw, dzięki czemu, wraz z odsunięciem nowych drzew od sieci, zniknie problem kolizji zieleni z sieciami oraz konieczności awaryjnego usuwania drzew. Wybrana koncepcja zagospodarowania terenu jest optymalna z punktu widzenia poprawy bezpieczeństwa, wprowadzenia większej ilości miejsc parkingowych oraz uporządkowania infrastruktury przy jednoczesnym wygospodarowaniu przestrzeni dla znacznej ilości zieleni.
Wśród drzew rosnących obecnie w pasie drogowym ulicy Okulickiego dominują modrzewie europejskie, które jako gatunki iglaste, zgodnie z siedliskiem rosnące w terenach górskich, są gorzej przystosowane do trudnych warunków miejskich, zwłaszcza ulicznych. Ich stosowanie w takich miejscach wynikało z chęci szybkiego zazieleniania. Większość zinwentaryzowanych drzew zdradza problemy z witalnością, które nawarstwiały się przez lata pomimo ich młodego wieku. Wiele z nich rośnie na istniejących instalacjach podziemnych, co w przypadku starej infrastruktury prowadzi do narastającej liczby awarii i konieczności nagłych napraw. W takich przypadkach skutkuje to usuwaniem drzew i nie wiąże się później z ich odtwarzaniem. Nawet jeśli udałoby się doprowadzić do zachowania części z nich, to w przyszłości, po ich obumarciu nie byłoby już możliwości zastąpienia ich nowymi, dużymi drzewami. W związku z tym podjęto decyzję o usunięciu drzew, przebudowaniu kanalizacji, przebudowaniu całej infrastruktury podziemnej i układu drogowego w taki sposób, by był bezpieczny, bezkolizyjny, czytelny. Zaplanowano dwa nowe pasy zieleni, każdy po 3 m, całkowicie wolne od sieci infrastruktury podziemnej, a więc zapewniające trwały rozwój drzew w tym miejscu. Będą je tworzyły wysokie drzewa (w momencie zakupu o wysokości ok. 6m, docelowo ok. 15-20 m), uzupełnione warstwą krzewów, pełniących rolę izolacyjno-osłonową i ozdobną.
W ramach nowego układu drogowego uporządkowana zostanie infrastruktura nadziemna i podziemna, umożliwiając posadzenie 130 drzew oraz 3160 m2 krzewów. Projektowane gatunki zostały dobrane w taki sposób, aby jak najlepiej znosiły trudne warunki miejskiej wyspy ciepła i wzmożonego wpływu komunikacji. Zwarte szpalery dużych drzew o gęstych koronach realnie zwiększą zacienienie chodników, ulic i parkingów. Wszystkie gatunki charakteryzują się atrakcyjną formą, kolorem, kwitnieniem oraz zmiennością dostosowaną do pór roku. Zaproponowano wprowadzenie szpalerów z osiągającej do 20 metrów wysokości leszczyny tureckiej (Corylus colurna) oraz dodatkowych sosen drobnokwiatowych ‘Glauca’ (Pinus parviflora ‘Glauca’) w obrębie ogródka kieszonkowego.
Użyte w projekcie gatunki krzewów izolacyjno-osłonowych to przede wszystkim ponad 1900 m2 tawuły japońskiej ‘Macrophylla’ (Spiraea japonica ‘Macrophylla’), ponad 1100 m2 róży ‘Marathon’ (Rosa ‘Marathon’), ponad 170 m2 pęcherznicy kalinolistnej (Physocarpus opulifolius), szpaler lilaków pospolitych ‘Président Poincaré (Syringa vulgaris ‘Président Poincaré) a dodatkowo ok 220 m2 różnorodnych krzewów, krzewinek i bylin w ogródku kieszonkowym.
W wybranej koncepcji zagospodarowania pasy zieleni zaplanowane są po obu stronach pasów ruchu, czyli znajdują się mniej więcej w miejscu istniejących miejsc postojowych. Z pasami zieleni sąsiadują chodniki i ścieżki rowerowe, a za nimi znajdują się jezdnie manewrowe i miejsca postojowe.
Na wysokości “Kokoszej Górki” zrezygnowano z istniejących, jak i projektowanych miejsc postojowych, co doprowadzi do powiększenia terenu zieleni w tym miejscu. Zaplanowano tam ogród kieszonkowy osłonięty żywopłotem do wysokości 1,5 m oraz szpalerem drzew. Kompozycję uzupełnią trwałe, ozdobne rośliny jak: irgi, rokitniki, jałowce, wrzosy, róże, kocimiętki.
Przez środek ogrodu poprowadzona będzie ścieżka z nawierzchni mineralnej, wzdłuż której umieszczone będą ławki: 2 ławki o długości 180cm i 4 ławki pojedyncze.
W ramach projektu przewidziano 17 ławek o długości 180 cm umieszczonych wzdłuż chodników, w zatokach żwirowych. Pomiędzy nimi zostaną rozlokowane kosze na śmieci.
W projekcie przebudowy ulicy uwzględniono zastosowanie zielonych przystanków, których projekt jest modelowym rozwiązaniem możliwym do zastosowania na terenie całego miasta. Konstrukcja zielonego przystanku oparta jest o wykorzystanie szerokiej gamy roślin poprawiających mikroklimat w obrębie przystanku. Bezpośrednie sąsiedztwo drzew po bokach przystanków pozwoli schronić się w ich cieniu. Dodatkowo w sąsiedztwie przystanku od strony południowo-zachodniej zaplanowano szpaler gęstych krzewów osiągających znaczną wysokość, docelowo mających zapewnić większe zacienienie w ich okolicy.
Projekt w obrębie całego układu ulicznego zakłada maksymalne wkomponowanie drzew i krzewów w przestrzeń ulicy. Przebudowa drzewostanu ulicy zwiększy możliwości oczyszczania środowiska, w tym wychwytywania pyłów oraz schładzania otoczenia ciągów pieszych. Mieszkańcy zyskają dzięki temu spójny kompozycyjnie obszar z wielowarstwową strukturą roślinności, lepiej korespondującą z komunikacyjnym charakterem przestrzeni.
Aktualnie miejsca postojowe w ciągu ul. Okulickiego znajdują się pomiędzy pasami jezdni a pasami zieleni z przylegającym chodnikiem. Chcąc realnie poprawić bezpieczeństwo i funkcjonalność ulicy Okulickiego, konieczne będzie umieszczenie miejsc zajmowanych przez parkujące samochody w taki sposób, by nie zasłaniały widoczności pieszym przechodzącym przez pasy oraz by możliwe było zapewnienie im bezkolizyjnych dróg manewrowych.
Wraz z decyzją o modernizacji układu drogowego ulicy Okulickiego oraz niezbędnej i pilnej przebudowie instalacji kanalizacyjnej, wynikła konieczność wymiany drzew rosnących na tej sieci. Istniejąca kanalizacja jest obecnie silnie przeciążona, niewydolna i wymaga modernizacji z powodu niewystarczającej przepustowości w przypadku nawalnych opadów deszczu. Generuje to okresowe podtopienia terenu destrukcyjnie wpływające na ogólny stan infrastruktury, a także pośrednio na stan zieleni. Wymiana infrastruktury podziemnej wyeliminuje ryzyko jej napraw, dzięki czemu, wraz z odsunięciem nowych drzew od sieci, zniknie problem kolizji zieleni z sieciami oraz konieczności awaryjnego usuwania drzew. Wybrana koncepcja zagospodarowania terenu jest optymalna z punktu widzenia poprawy bezpieczeństwa, wprowadzenia większej ilości miejsc parkingowych oraz uporządkowania infrastruktury przy jednoczesnym wygospodarowaniu przestrzeni dla znacznej ilości zieleni.
Wśród drzew rosnących obecnie w pasie drogowym ulicy Okulickiego dominują modrzewie europejskie, które jako gatunki iglaste, zgodnie z siedliskiem rosnące w terenach górskich, są gorzej przystosowane do trudnych warunków miejskich, zwłaszcza ulicznych. Ich stosowanie w takich miejscach wynikało z chęci szybkiego zazieleniania. Większość zinwentaryzowanych drzew zdradza problemy z witalnością, które nawarstwiały się przez lata pomimo ich młodego wieku. Wiele z nich rośnie na istniejących instalacjach podziemnych, co w przypadku starej infrastruktury prowadzi do narastającej liczby awarii i konieczności nagłych napraw. W takich przypadkach skutkuje to usuwaniem drzew i nie wiąże się później z ich odtwarzaniem. Nawet jeśli udałoby się doprowadzić do zachowania części z nich, to w przyszłości, po ich obumarciu nie byłoby już możliwości zastąpienia ich nowymi, dużymi drzewami. W związku z tym podjęto decyzję o usunięciu drzew, przebudowaniu kanalizacji, przebudowaniu całej infrastruktury podziemnej i układu drogowego w taki sposób, by był bezpieczny, bezkolizyjny, czytelny. Zaplanowano dwa nowe pasy zieleni, każdy po 3 m, całkowicie wolne od sieci infrastruktury podziemnej, a więc zapewniające trwały rozwój drzew w tym miejscu. Będą je tworzyły wysokie drzewa (w momencie zakupu o wysokości ok. 6m, docelowo ok. 15-20 m), uzupełnione warstwą krzewów, pełniących rolę izolacyjno-osłonową i ozdobną.
W ramach nowego układu drogowego uporządkowana zostanie infrastruktura nadziemna i podziemna, umożliwiając posadzenie 130 drzew oraz 3160 m2 krzewów. Projektowane gatunki zostały dobrane w taki sposób, aby jak najlepiej znosiły trudne warunki miejskiej wyspy ciepła i wzmożonego wpływu komunikacji. Zwarte szpalery dużych drzew o gęstych koronach realnie zwiększą zacienienie chodników, ulic i parkingów. Wszystkie gatunki charakteryzują się atrakcyjną formą, kolorem, kwitnieniem oraz zmiennością dostosowaną do pór roku. Zaproponowano wprowadzenie szpalerów z osiągającej do 20 metrów wysokości leszczyny tureckiej (Corylus colurna) oraz dodatkowych sosen drobnokwiatowych ‘Glauca’ (Pinus parviflora ‘Glauca’) w obrębie ogródka kieszonkowego.
Użyte w projekcie gatunki krzewów izolacyjno-osłonowych to przede wszystkim ponad 1900 m2 tawuły japońskiej ‘Macrophylla’ (Spiraea japonica ‘Macrophylla’), ponad 1100 m2 róży ‘Marathon’ (Rosa ‘Marathon’), ponad 170 m2 pęcherznicy kalinolistnej (Physocarpus opulifolius), szpaler lilaków pospolitych ‘Président Poincaré (Syringa vulgaris ‘Président Poincaré) a dodatkowo ok 220 m2 różnorodnych krzewów, krzewinek i bylin w ogródku kieszonkowym.
W wybranej koncepcji zagospodarowania pasy zieleni zaplanowane są po obu stronach pasów ruchu, czyli znajdują się mniej więcej w miejscu istniejących miejsc postojowych. Z pasami zieleni sąsiadują chodniki i ścieżki rowerowe, a za nimi znajdują się jezdnie manewrowe i miejsca postojowe.
Na wysokości “Kokoszej Górki” zrezygnowano z istniejących, jak i projektowanych miejsc postojowych, co doprowadzi do powiększenia terenu zieleni w tym miejscu. Zaplanowano tam ogród kieszonkowy osłonięty żywopłotem do wysokości 1,5 m oraz szpalerem drzew. Kompozycję uzupełnią trwałe, ozdobne rośliny jak: irgi, rokitniki, jałowce, wrzosy, róże, kocimiętki.
Przez środek ogrodu poprowadzona będzie ścieżka z nawierzchni mineralnej, wzdłuż której umieszczone będą ławki: 2 ławki o długości 180cm i 4 ławki pojedyncze.
W ramach projektu przewidziano 17 ławek o długości 180 cm umieszczonych wzdłuż chodników, w zatokach żwirowych. Pomiędzy nimi zostaną rozlokowane kosze na śmieci.
W projekcie przebudowy ulicy uwzględniono zastosowanie zielonych przystanków, których projekt jest modelowym rozwiązaniem możliwym do zastosowania na terenie całego miasta. Konstrukcja zielonego przystanku oparta jest o wykorzystanie szerokiej gamy roślin poprawiających mikroklimat w obrębie przystanku. Bezpośrednie sąsiedztwo drzew po bokach przystanków pozwoli schronić się w ich cieniu. Dodatkowo w sąsiedztwie przystanku od strony południowo-zachodniej zaplanowano szpaler gęstych krzewów osiągających znaczną wysokość, docelowo mających zapewnić większe zacienienie w ich okolicy.
Projekt w obrębie całego układu ulicznego zakłada maksymalne wkomponowanie drzew i krzewów w przestrzeń ulicy. Przebudowa drzewostanu ulicy zwiększy możliwości oczyszczania środowiska, w tym wychwytywania pyłów oraz schładzania otoczenia ciągów pieszych. Mieszkańcy zyskają dzięki temu spójny kompozycyjnie obszar z wielowarstwową strukturą roślinności, lepiej korespondującą z komunikacyjnym charakterem przestrzeni.
Przewiń do komentarzy
Komentarze