Rozwadowski „Sokół” w ochronnym błękicie

Rozwadowski „Sokół” jest pod ochroną. Ma na to „Błękitną Tarczę”- symbol ochrony dóbr kultury.

Odnowiony budynek pięknie prezentuje się już przy głównej drodze. Wyremontowany, zyskał nowy blask, a powiew historii przemawia z niego z nutką sentymentu. Przypomina dawne dzieje i zachęca do powrotu do dobrych tradycji. Kiedyś tętnił życiem, później smutny i zaniedbany wyglądał lepszych czasów. Te wreszcie nadeszły. A że wiekowy „Sokół” musiał mieć ochronę, taką zapewniła mu „Błękitna Tarcza”. Co to takiego?

Jak tłumaczy Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Błękitna Tarcza” (Blue Shield) jest kulturowym odpowiednikiem Czerwonego Krzyża. Jest to symbol ochrony określony w Konwencji haskiej z 1954 r. (Konwencja o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego, podpisana w Hadze dnia 14 maja 1954 r.). Zgodnie z zapisami Konwencji, znak Błękitnej Tarczy służy dla oznakowania obiektów kultury, aby zapewnić im ochronę przed atakiem w razie konfliktu zbrojnego. Autorem emblematu jest Polak, profesor Jan Zachwatowicz, w tamtym okresie Generalny Konserwator Zabytków, uczestnik Konferencji międzyrządowej w sprawie ochrony dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego, podczas której została uchwalona Konwencja haska z 1954 r.

Błękitna Tarcza jest również nazwą organizacji tworzącej sieć współpracy pomiędzy muzeami, archiwami, bibliotekami, a także instytucjami związanymi z obiektami zabytkowymi i miejscami dziedzictwa kulturowego. Komitet Błękitnej Tarczy funkcjonuje zgodnie z zapisami II Protokołu do Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego, podpisanej w Hadze dnia 14 maja 1954 r. i jest organizacją analogiczną do Czerwonego Krzyża w zakresie ochrony dóbr kultury zagrożonych podczas konfliktów zbrojnych. Polski Komitet Błękitnej Tarczy powstał w 2002 r.

Budynek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Stalowej Woli wzniesiony został ze składek społecznych w 1906 roku. Na przełomie lat 20- tych i 30- tych XX wieku część obiektu podnajmowała Szkoła Handlowa Towarzystwa Szkół Zawodowych. W 1936 roku na osi środkowej nadbudowano szczyt zwieńczony rzeźbą sokoła. Po II wojnie światowej budynek przez dłuższy czas nie był użytkowany. W latach 1958- 1960 przeznaczono go na Dom Harcerza. W 1960 roku, po przeprowadzeniu prac remontowych został zaadaptowano na potrzeby Międzyspółdzielczego Klubu „Ronita”. W 1980 roku część pomieszczeń użytkował Sąd Rejonowy w Stalowej Woli, który w 1986 roku przejął cały gmach i miał go w posiadaniu do początku lat 90- tych XX wieku. Później, aż do teraz, obiekt stał pusty.

Na parterze Sokoła znajduje się sala widowiskowa, magazyn sprzętu, instrumentów, biura, szatnie, toalety. Na pierwszym piętrze jest sala muzyczna i sala teatralna, na balkonie mieści się stanowisko multimedialne dla akustyka, oświetleniowca, kinooperatora. Zgodnie z zaleceniami konserwatora zabytków na strychu zaproponowano otwarcie galerii, bądź sali historycznej z gablotami na miejsca upamiętnienia historii "Sokoła". W dobudowanej części powstała sala fitness lub bawialnia dla dzieci. Na dziedzińcu przewidziano parking rowerowy, ogródek letni i parking samochodowy (tylko dla zaopatrzenia). Wyremontowano również kamienną figurę sokoła na szczycie budynku oraz figurę Matki Bożej Niepokalanie Poczętej umieszczonej na zewnątrz w narożniku obiektu. Gospodarzem obiektu jest MDK.