Oni odeszli do wieczności. My pamiętamy

W czasie ostatniego roku odeszło od nas wielu wybitnych ludzi związanych ze Stalową Wolą i okolicą, w tym aż 3 byłych prezydentów. Pozostali w naszej pamięci, sercach, dziełach i dziedzictwie, które pozostawili kolejnym pokoleniom jako swoją spuściznę.

28 listopada 2019 roku, w wieku 74 lat, po ciężkiej chorobie zmarł Henryk Myłek. Był jedną z ważnych osobistości w Hucie Stalowa Wola, specjalistą od budowy ładowarek i spycharek, pracował w służbie serwisowej i w spółce handlowej Dressta, był członkiem zarządu HSW. Henryk Myłek zmarł w Warszawie po ciężkiej chorobie i tam zostanie pochowany.

28 lutego 2020 roku, w wieku 65 lat, po długiej i ciężkiej chorobie, zmarł prof. Janusz Cisek. Urodził się w 1955 roku w Stalowej Woli. Historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezydent Stalowej Woli (2002-2003), dyrektor Instytutu Piłsudskiego w Nowym Jorku. Jako wiceminister pełnił także stanowisko wicedyrektora Departamentu Współpracy Zagranicznej i Integracji Europejskiej w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2001-2002 r. Był też dyrektorem Muzeum Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, konsultant filmu „1920 Bitwa Warszawska”. Premier Donald Tusk 11 czerwca 2012 roku powołał go na stanowisko wiceministra spraw zagranicznych. Janusz Cisek odpowiadał za sprawy konsularne i współpracę z Polonią. Podsekretarzowi stanu podlegał Departament Konsularny oraz Departament Współpracy z Polonią. 24 kwietnia 2013 został odwołany ze stanowiska. Złożył rezygnację w związku z chorobą nowotworową. Pochowano go na Powązkach.

1 marca 2020 roku, przeżywszy lat 92, zmarł Zdzisław Malicki, wielki budowniczy Huty i Miasta Stalowa Wola, dyrektor naczelny Kombinatu Przemysłowego Huty Stalowa Wola w latach 1965- 1982. Przyczynił się do wielkiego rozwoju HSW i budowy miasta. Doprowadził do ustalenia profilu produkcji i znacznej rozbudowy zakładu. Dzięki jego staraniom w Hucie wykorzystywano zachodnie licencje do produkcji maszyn budowlanych.

1 marca 2020 roku, w wieku lat 77 zmarła znana i ceniona stalowowolska lekarz psychiatra Ludmiła Łabiniec- Żugaj, kobieta wielkiego serca. Została pochowana 5 marca na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli. Była cenionym specjalistą z dziedziny psychiatrii.

11 marca 2020 roku, w wieku 87 lat, po długiej i ciężkiej chorobie zmarł Ludwik Algierd. To osoba zasłużona dla lokalnego sportu. Był kapitanem zespołu, trenerem, wychowawcą, jako jedyny zdobył z Klubem Sportowym Stal dwa drużynowe wicemistrzostwa Polski. Trenerem zespołu bokserskiego został w 1970 roku. W Stalowej Woli zamieszkał w 1965. Pracował w HSW na Wydziale M-1 jako kontroler jakości. Później całkowicie poświęcił się sportowi. To właśnie pod jego okiem trenował mistrz Lucjan Trela. Ludwik Algierd był też przez jakiś czas dyrektorem Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Stalowej Woli. W 2008 roku reaktywowano w strukturach MOSiR Sekcję Bokserską. I to właśnie on był trenerem i wychowawcą młodzieży.

2 maja 2020 roku w wieku 71 lat zmarła Teresa Rakowska. Była cenionym lekarzem stomatologiem w Stalowej Woli, ale również działaczką społeczną. Szczególnie zaangażowała się w pracę na rzecz Rozwadowa. Przez ostatnie lata włączała się w proces rewitalizacji tego osiedla Stalowej Woli.

19 maja 2020 roku, w wieku 83 lat zmarł były prezydent Stalowej Woli Edward Stendiuch. Na funkcję najpierw wiceprezydenta miasta został powołany w 1982 roku, w 1986 roku objął stanowisko prezydenta miasta i pełnił je do września 1990 roku.

14 czerwca 2020 roku, w wieku 76 lat zmarł Marian Nieradka. Jako lekarz ze Stalową Wolą związany był od wielu lat. Od 1969 roku aż do emerytury był kierownikiem Oddziału Terenowego Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Stalowej Woli. Był niezwykle lubianym i oddanym pacjentom człowiekiem. Zmarł w Światowy Dzień Krwiodawcy. Przyjmował i kwalifikował Honorowych Dawców Krwi aż przez 49 lat.

24 czerwca 2020 roku zmarł Adam Krzykwa. Urodził się w 1956 r. w Stalowej Woli, z wykształcenia przyrodnik, członek Związku Polskich Fotografów Przyrody, fotografią pasjonował się od ponad 40 lat. Inspiracje czerpał głównie z tego co widział wokół siebie, z natury, muzyki, sztuk wizualnych i podróży. Oprócz głównej pasji – zdjęć pejzażowych i przyrodniczych – zajmował się fotografią portretową, architektury sakralnej kreatywną i reklamową. Był laureatem wielu konkursów i autorem wielu wystaw i publikacji.

2 sierpnia 2020 roku, w dniu swoich 89 urodzin zmarł Salwiusz Zbigniew Paszkiewicz, przewodniczący Związku Sybiraków Koło w Stalowej Woli, radny miejski, działacz społeczny, miłośnik lekkoatletyki. Jako dziecko był zesłany z rodziną do Kazachstanu. Przez całe życie dbał o to, by pamięć o tamtych wydarzeniach przekazywana była kolejnym pokoleniom. Po powrocie do kraju w 1946 roku, zamieszkał w Warszawie, gdzie w 1952 roku ukończył Technikum Chemiczne w Warszawie. Zamieszkał w Stalowej Woli. Działał w Solidarności, był członkiem Komitetu Założycielskiego, a od stycznia 1981 Komisji Wydziałowej TGM HSW, uczestniczył w strajkach. Od 1998 roku był radnym Miasta Stalowa Wola. 10.12.2000 został wpisany do "Księgi Zasłużonych dla Miasta Stalowa Wola". 9.12.2011 odznaczono go Brązowym Medalem za zasługi w realizacji "ustawowych zadań Policji". Został pochowany w Radomiu.

22 sierpnia 2020 roku, w wieku 73 lat zmarł znany stalowowolski muzyk- organista Stanisław Kusztyb. Studiował w Instytucie Muzykologii Kościelnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1974 roku przybył do Stalowej Woli. Tu pracował jako organista w parafii Matki Bożej Królowej Polski. W 1990 roku założył Konkatedralny Chór Chłopięco - Męski, którego był dyrygentem. Oprócz tego angażował się w wiele dzieł muzycznych na terenie powiatu. Prowadził również chór konkatedralny.

6 września 2020 roku w wieku 89 lat zmarł Wiesław Potasz. Był dyrektorem Ośrodka Badawczo- Rozwojowego Maszyn Ziemnych i Transportowych Huty Stalowa Wola przez wiele lat. Związany z HSW jako twórca działu badawczego i ośrodka badawczo- rozwojowego. Jemu zawdzięcza huta rozwój w dziedzinie produkcji maszyn budowlanych, eksportowanych do wielu krajów. Jeszcze na emeryturze służył swoją radą i doświadczeniem będąc doradcą inżynierskim w Banku Depozytowo- Kredytowym, a potem związał się jedną ze spółek sprzedająca maszyny budowlane.

18 września 2020 roku w wieku 73 lat zmarł Andrzej Pityński. Pochodził z Ulanowa. Był artystą, rzeźbiarzem znanym w Stalowej Woli dzięki rzeźbie Patriota stojącej na tzw. dużym rondzie. Do śmierci mieszkał w USA. Był twórcą wielu pomników. Jako student wykonał popiersie Ignacego Jana Paderewskiego, które ustawione zostało przed Collegium Paderevianum w Krakowie. W 1974 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam pracował i studiował na wydziale rzeźby w Arts Students League w Nowym Jorku. W 1979 r. wykonał rzeźbę „Partyzanci I”, która w 1983 r., została odsłonięta w Bostonie. Kolejny pomnik autorstwa Pityńskiego „Partyzanci” stanął w Hamilton. Pityński był członkiem National Sculpture Society (NSS), profesorem rzeźby w Johnson Atelier Technical Institute of Sculpture w Mercerville. W 1987 r. otrzymał obywatelstwo USA. Wykonał wiele rzeźb, które rozsławiły jego imię na świecie, między innymi Pomnik Katyński w New Jersey, ale również: Bostoński Pomnik Partyzantów, Pomnik Mściciela w Doylestown, Pomnik Czynu Zbrojnego Polonii Amerykańskiej, popiersie dowódcy 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa, pomniki Ignacego Paderewskiego, księdza Jerzego Popiełuszki, Marii Curie-Skłodowskiej i Tadeusza Kościuszki.

19 października 2020 roku, w wieku 42 lat, przegrywając walkę z Covid-19 zmarł Sebastian Majcher OFMCap, posługujący ostatnio w Wałczu. Był kapłanem, bratem mniejszym kapucynem, całym sercem oddanym prowincji krakowskiej Zakonu, w której spędził całe swoje dorosłe życie. Urodził się 2 listopada 1977 roku w Stalowej Woli. Święcenia prezbiteratu przyjął 24 stycznia 2004 roku. Zajmował się Oazą – jako prowincjalny moderator Ruchu Światło-Życie. Przebywał w Pile, Wałczu, Bytomiu, pełnił rolę wikarego. Przez rok posługiwał w Krakowie-Olszanicy jako sekretarz misyjny i prezes Fundacji Kapucyni i Misje. W latach 2015-2020 pracował w Wałczu, gdzie był wikarym klasztoru i parafii oraz duszpasterzem Oazy oraz Domowego Kościoła. Przez ostatnie tygodnie zmagał się z powikłaniami po zakażeniu wirusem SARS-CoV-2.

27 października, w wieku 62 lat, zmarł w Łańcucie ksiądz biskup Jan Niemiec. W latach 80 był duszpasterzem „Solidarności” w Stalowej Woli, a także w naszym Regionie, wspierający strajkujących pracowników Huty Stalowa Wola w sierpniu 1988 roku. Za działalność na rzecz niepodległości Polski został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Wolności i Solidarności. Uhonorowany został także tytułami Zasłużony dla NSZZ „Solidarność” i Zasłużony dla Regionu Ziemia Sandomierska NSZZ „Solidarność”. Prześladowany i zatrzymany przez służby bezpieczeństwa w 1982 roku. W latach 1987–1989 był wikariuszem u kapelana „Solidarności” księdza Edwarda Frankowskiego w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli. Podczas strajku w Hucie Stalowa Wola w sierpniu 1988 roku sprawował eucharystie i wygłaszał płomienne homilie dla strajkujących pracowników.

29 października 2020 roku, w wieku 73 lat, w sandomierskim szpitalu, zmarł Alfred Rzegocki, były prezydent Stalowej Woli. Zmagał się z problemami zdrowotnymi. Był zakażony koronawirusem. Urodził się w Stalowej Woli w 1947 roku. Był absolwentem Techniku Elektronicznego w Nisku. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie oraz studia podyplomowe z Europeistyki na Uniwersytecie Rzeszowskim i Uniwersytecie Paryskim Północnym. Pracował w Hucie Stalowa Wola. Był trenerem drużyny koszykówki Stali Stalowa Wola, pełnił także funkcję menadżera w tym klubie. Karierę w samorządzie lokalnym rozpoczął w latach 90- tych. W 1997 roku, po śmierci Andrzeja Gajca, został wybrany na prezydenta Stalowej Woli. W 2002 roku ubiegał się o reelekcję. W drugiej turze przegrał wybory z Andrzejem Szlęzakiem. W 2010 został radnym Rady Miejskiej. W latach 2014 i 2018 był radnym w Radzie Powiatu Stalowowolskiego.