Atrofia pochwy - jak poradzić sobie z zanikowym zapaleniem?

Atrofia pochwy to zmiany zanikowe nabłonka pochwy – powszechna kobieca przypadłość, która dotyka przede wszystkim dojrzałych pacjentek w okresie menopauzalnym i postmenopauzalnym. Niestety, atrofii pochwy towarzyszą nieprzyjemne objawy, takie jak świąd okolic intymnych, ból podczas współżycia, przykry zapach i suchość pochwy. Jakie działania profilaktyczne warto podjąć, aby zapobiec zanikowemu zapaleniu pochwy w przyszłości?

Przyczyny atrofii pochwy

Jakie są główne przyczyny atrofii pochwy? Otóż, atrofia urogenitalna powstaje wskutek spadku wydzielania estrogenów przez organizm (niedobór estrogenów to tzw. hipoestrogenizm). Powoduje zaburzenia seksualności, dyskomfort w życiu codziennym i zwiększa podatność na infekcje intymne. Do najpopularniejszych czynników sprawczych tego schorzenia (czyli obniżonej produkcji wspomnianych hormonów) zalicza się:

• zaburzenia hormonalne,
• usunięcie jajników,
• chemio- i radioterapię,
• farmakoterapię niektórych chorób (np. osteoporozy, depresji),
• menopauzę.

Objawy atrofii pochwy

Jakie są podstawowe objawy zanikowego zapalenia pochwy, które może zaobserwować u siebie pacjentka w okresie okomenopauzalnym? Są to m.in.:

• silny świąd miejsc intymnych,
• nieprzyjemny zapach z pochwy,
• suchość i podrażnienie pochwy,
• nagłe parcie na mocz i nietrzymanie moczu,
• krwawienia po stosunku seksualnym,
• ból podczas współżycia.

Warto nadmienić, że wymienione symptomy atrofii pochwy wraz z upływem czasu przybierają na sile i stają się coraz bardziej dokuczliwe dla kobiety.

Jak leczyć zanikowe zapalenie pochwy?

Jakie są najskuteczniejsze metody leczenia omawianej atrofii urogenitalnej? Otóż, główny objaw tej przypadłości, czyli niedobór hormonów kobiecych (przede wszystkim estrogenów, w wyjątkowych sytuacjach także progestagenów i androgenów), uzupełnia się za pomocą zastępczej terapii hormonalnej (THZ), opartej na niskiej dawce syntetycznych preparatów hormonalnych, którą ustala lekarz specjalista. Terapia estrogenem nie jest stosowana w przypadku kobiet, które w przeszłości chorowały na nowotwór piersi, gdyż może spowodować remisję choroby. Czy naturalne, domowe sposoby mogą wyleczyć atrofię pochwy?

Atrofia pochwy – leczenie naturalne

Z pewnością warto wspierać zastępczą terapię hormonalną, stosując w przypadku niewielkich zmian w obrębie śluzówki pochwy środki nawilżające, a także lubrykanty. Pacjentka powinna nosić bawełnianą, przewiewną bieliznę, zrezygnować z palenia papierosów, jeśli ten nałóg jej dotyczy, oraz wyeliminować produkty spożywcze, takie jak: alkohol, czekoladę, ostre przyprawy (przyczyniają się do nasilenia objawów chorobowych). Należy też stosować delikatne środki do higieny, aby zminimalizować ryzyko podrażnienia okolic intymnych.

Profilaktyka przy atrofii pochwy

Wiele kobiet w wieku okołomenopauzalnym zastanawia się, czy można zapobiec atrofii pochwy. Szczególna dbałość o higienę intymną, utrzymanie odpowiedniego pH w pochwie (tj. stosowanie produktów o naturalnym składzie, które zostały przebadane ginekologicznie), a także regularne współżycie seksualne z partnerem zmniejszają ryzyko wystąpienia infekcji okolic intymnych i zanikowego zapalenia pochwy. Niestety, wiele dojrzałych pacjentek unika zbliżeń, a ich zaletą, poza działaniem odstresowującym, jest zapewnienie optymalnego ukrwienia i nawilżenia pochwy.

Podsumowując, atrofia pochwy to popularne kobiece schorzenie, typowe dla pacjentek w przedziale wiekowym 50-70 lat, które objawia się szeregiem nieprzyjemnych symptomów, powodując stres, pogorszone samopoczucie i dyskomfort w codziennym funkcjonowaniu. Obecnie najskuteczniejszym sposobem leczenia zanikowego zapalenia pochwy jest hormonalna terapia zastępcza, która łagodzi też dolegliwości związane z klimakterium.