Nie pomyl smardzów z piestrzenicą

Jak co roku o tej porze w okolicy hali targowej sprzedawane są smardze. Bywa jednak, że handlujący grzybami mylą smardze z piestrzenicą kasztanowatą- grzybem trującym nie nadającym się do spożycia.

Piestrzenica kasztanowata na pierwszy rzut oka przypomina smardze, które są uważane za rarytas kulinarny i które chętnie kupujemy i przetwarzamy. Grzyby te zwykle pojawiają się od kwietnia do maja, a czasem nawet można je spotkać jeszcze w połowie czerwca. Rosną głównie w piaszczystych lasach sosnowych i świerkowych, na nizinach i na terenach podgórskich, na zrębach, w uprawach leśnych (szkółkach), na nagiej glebie leśnej, w sąsiedztwie pni drzew lub między ich korzeniami.

Corocznie pracownicy Sanepidu sprawdzają targowiska i reagują zanim przydarzy się nieszczęście.

Jak wyglądają niejadalne grzyby?

Główka– nieregularnie pofałdowana, na wierzchu przypomina fałdy mózgowia lub zwiniętą, pofałdowaną szmatkę; ciemna, ochrowobrązowa, kasztanowata, czerwonobrązowa, czasem jaśniejsza (biała forma owocnika); matowa. Średnica kapelusza- od 2 do 8 cm; wewnątrz główka biała i pusta, kapelusz zrośnięty z trzonem.

Trzon– na zewnątrz biały albo lekko żółtawy wewnątrz pusty i biały, często posiada jamki; wysokość trzonu od 3 do 7 cm; średnica ok. 1,5 do 3 cm.

Miąższ– zwięzły, grubości 1-2 mm o przyjemnym zapachu niedojrzałych orzechów.

Smardz jadalny

Grzyby te rosną się w lasach liściastych i mieszanych, także na łąkach i łęgach, często pod jesionami, czasami na wysypiskach porośniętych zielenią, na nawożonych glebach. W Europie owocniki wytwarzane są w kwietniu i maju.

Przeważnie wysokość smardza waha się od 3 do 10 cm, średnica: od 3 do 7 cm. Grzyby te są barwy beżowej lub ochrowej (czasami szarej lub prawie czarnej), o owalnym lub stożkowatym pokroju (grzyb pusty w środku), główka przyrośnięta do trzonu, z nieregularnymi wnękami na powierzchni, między którymi żeberka ułożone są w sposób niewyróżniający żadnego kierunku.

Trzon – długości 2–6 cm i 2–4 cm średnicy. Barwy kremowej, żółtej lub białawej, pusty w środku, o powierzchni chropowatej lub ziarnistej. U dojrzałych owocników podstawa trzonu jest rozszerzona i pofałdowana.

Miąższ – białawy, kruchy, o woskowatej konsystencji, łagodnym smaku i korzennej woni.