15 marca ulicami miasta miały przejść dwie drogi krzyżowe- z Parafii św. Floriana oraz p.w. Błogosławionego Jana Pawła II. Warunki atmosferyczne sprawiły jednak, że wierni pozostali w kościołach…
Droga krzyżowa z Parafii p.w. Błogosławionego Jana Pawła II miała wyjść o godz. 19:30. Wierni mieli modlić się i iść drogą z kościoła p.w. Trójcy Przenajświętszej w Stalowej Woli do Parafii Akademickiej. O tej samej porze planowana była droga krzyżowa w kościele Św. Floriana. Wierni mieli podążyć ulicami miasta docierając pod krzyż przy rondzie, podobnie jak to było w ubiegłym roku.
W obu przypadkach droga krzyżowa nie odbyła się z powodu ciężkich warunków atmosferycznych. Kilkugodzinne opady śniegu przysporzyły wielu utrudnień w komunikacji publicznej w Stalowej Woli, dlatego też pasterze obu parafii zgodzili się z tym, że lepiej jest pozostać w świątyniach.
Duchowni zachęcali również, by wraz z wiernymi oraz duszpasterzami Bazyliki Konkatedralnej wziąć udział w drodze krzyżowej, która odbędzie się w przyszły piątek (22 marca) o godz. 19.00.
Podobnie stacje męki pańskiej rozważać planują poza obrębem kościoła kapucyni w Rozwadowie. Tam również w przyszłym tygodniu wierni wraz ze swoimi kapłanami wyjdą na ulice.
W ubiegłym roku 14 stacji drogi krzyżowej rozważało idąc Alejami Jana Pawła II (od Bazyliki Konkatedralnej p.w. Matki Bożej Królowej Polski) około 1,5 tys. osób. Co roku wierni przemierzają tę samą trasę aż do ronda na ul. KEN przy którym stoi krzyż. W przyszły piątek parafianie będą modlić się w intencji ochrony życia poczętego.
Geje moga robic parady,protesty a chrzescianin to nie ma do tego prawa?Czy auta jada alejami czy ul.Poniatowskiego nie stwarza zadnego utrudnienia czy zagrozenia.
Nie wierzysz daj innym wolnosc słowa i manifestowania swojej wiary to nasza tradycja.Jestes w mniejszosci.Kraj schodzi na psy ze mniejszosc mowi co ma robic wiekrzosc.
Czy ktokolwiek zastanowił się jakie stwarza się zagrożenie w ruchu na najważniejszej drodze krajowej, która jest tranzytem przez miasto? Czy potrzebne jest czczenie Boga w marszach tworzących zagrożenie dla życia? To tylko w Polsce może dochodzić do tak paradoksalnego łamania przepisów prawa gdy tego zarząda Kościół Katolicki pod jakimkolwiek pozorem. Inne wyznania jakoś nie widać by chciały w ten sposób manifestacyjny wyznawać swoją wiarę. Więc po co to wszystko się robi?
Dla odwaznych i otwartych na wiedze w klejam ten jeden przyklad meczennicy nauki straconej z reki chrzescijan.
Hypatia z Aleksandrii[edytuj]
- Zwana również "męczennicą nauki"[1].
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Hypatia, detal ze Szkoły ateńskiej RafaelaHypatia z Aleksandrii (gr. Ὑπατία, ur. ok. 355 lub 370 r., zm. w marcu 415 r. w Aleksandrii) – aleksandryjska filozofka neoplatońska, matematyczka; córka Teona z Aleksandrii.
Zwana również "męczennicą nauki"[1].
Legenda przypisuje Hypatii wynalezienie astrolabium i rodzaju areometru.
Spis treści [ukryj]
1 Życie i działalność
2 Hypatia a chrześcijaństwo
3 Śmierć
4 Legenda i historia
5 Morderstwo Hypatii a stanowisko historyków
6 Pamięć o Hypatii
7 Hypatia w kulturze
8 Przypisy
9 Bibliografia
10 Linki zewnętrzne
Życie i działalność[edytuj]Córka matematyka, astronoma i filozofa Teona z Aleksandrii, wykształcenie matematyczne odebrała najpewniej pod jego kierunkiem. Była aktywna na polu nauki i filozofii. Całe życie spędziła w Aleksandrii.
Nie zachowały się żadne jej pisma, ale można jej hipotetycznie przypisać współpracę z ojcem przy redakcji pism Ptolemeusza i Euklidesa. Wiadomo, że pracowała nad komentarzami i wydaniem traktatów "Arytmetyka" Diofantosa i "Stożkowe" Apoloniusza z Pergi. Nie można wykluczyć, że ostateczny kształt tych dzieł, jaki dotarł do naszych czasów, jak również "Almagestu" i "Tablic podręcznych" Ptolemeusza, jest dziełem Hypatii[2][3].
Nieco więcej wiadomo o jej działalności jako filozofa, szczególnie dzięki listom jej ucznia Synezjusza z Cyreny, biskupa Ptolemaidy. Utworzyła wokół siebie krąg oddanych uczniów, wspólnotę dążącą do wiedzy i poznania natury rzeczywistości, w oparciu o filozofię pitagorejsko-platońską. Hypatia wymagała od siebie i swych uczniów wysiłku umysłu, woli i wyrzeczeń. Jednocześnie jej postawa była tolerancyjna i odznaczała się otwartym spojrzeniem na problemy filozoficzne. Wśród jej uczniów byli obecni chrześcijanie i poganie, pochodzący nie tylko z Aleksandrii i Egiptu, ale z Syrii, Cylicji czy Konstantynopola. Jej uczniowie odpłacali jej przywiązaniem i miłością długo po osiągnięciu samodzielności, a nawet wysokich godności kościelnych.
Choć filozoficzny krąg jej uczniów miał charakter elitarny, Hypatia wykładała również publicznie matematykę i astronomię[4]. Wykłady prowadziła w swym domu, przed którym zbierały się tłumy entuzjastów i w miejskich salach wykładowych. Często jeździła powozem, zatrzymując się po drodze w instytucjach publicznych, rozmawiając z urzędnikami i dostojnikami. Była niezwykle szanowana wśród swoich zwolenników i uchodziła za autorytet moralny. Ceniono jej wiedzę, logikę i inne zalety intelektualne oraz cechy jej charakteru: umiar, dystynkcję w obejściu, prostotę ubioru, wstrzemięźliwość seksualną (do końca życia pozostała dziewicą), miłość do Aleksandrii, w której sprawy się angażowała.
Hypatia a chrześcijaństwo[edytuj]Hypatia nie była praktykującą poganką. Nie chcąc dostarczać pretekstu chrześcijańskiej administracji miasta do ataku na siebie i swoich uczniów[5], respektowała prawodawstwo antypogańskie, nie uczęszczała do świątyń, nie uczestniczyła w protestach przeciwko burzeniu świątyń pogańskich, lub zamienianiu ich na chrześcijańskie kościoły. Nic nie wiadomo na temat jej postawy podczas burzenia Serapejonu w 391. Nie czyniła różnicy między swymi pogańskimi a chrześcijańskimi uczniami. Wyznawana wiara nie stanowiła dla niej żadnego problemu. Opiekowała się wszystkimi studentami, niezależnie od ich światopoglądu. Utrzymywała kontakty z urzędnikami cesarskimi i miejskimi, z których większość była chrześcijanami. Był nim również Orestes, cesarski prefekt. Dzięki temu cieszyła się powszechnym szacunkiem. Za czasów biskupa Teofila, odpowiedzialnego za zniszczenie Serapejonu, nie spotykały jej żadne szykany.
Śmierć[edytuj]
Ikona przedstawiająca Cyryla z AleksandriiSytuacja zmieniła się po objęciu biskupstwa w 412 r. przez bratanka Teofila, Cyryla (późniejszego świętego Cyryla z Aleksandrii), który szybko popadł w konflikt z cesarskim prefektem i namiestnikiem Egiptu – Orestesem, przyjacielem Hypatii. Cyryl i inni księża zaczęli atakować aleksandryjską filozofkę i matematyczkę, oskarżając ją z ambon aleksandryjskich kościołów o czary i uprawianie satanizmu. Jednak przyczyny religijno-polityczne były tylko jednym z powodów ataku Cyryla na Hypatię. Cyryl zazdrościł aleksandryjskiej matematyczce popularności wśród mieszkańców Aleksandrii. Według najnowszych badań profesor Marii Dzielskiej, żywił do niej głęboką, patologiczną nienawiść:
„ ...zarzuty stawiane Cyrylowi dotyczą ponadto głębszego aspektu sprawy niż tylko udziału w zewnętrznych manifestacjach wrogości i kłamstwa. Dotykają sfery jego psychologii i moralności. Cyryl uczynił coś, co można by określić naruszeniem zasad chrześcijańskiego porządku moralnego, któremu miał służyć. Stało się tak dlatego, że nie umiał pogodzić się z przegraną. Chciał być liderem społeczności aleksandryjskiej, a tymczasem to miejsce w kręgach elity zajmowała Hypatia... Pobudzało to jego ambicje, prowadziło do frustracji i patologicznej zawiści. Cyryl stawał się niebezpieczny. Aż trzy źródła mówią nam o zawiści Cyryla jako przyczynie śmierci Hypatii. Chodzi tutaj o Sokratesa, Hezychiusza i Damascjusza. Najcięższe, bezpośrednie, imienne oskarżenia o kierowanie się prymitywną, mroczną zawiścią wobec Hypatii spadają na Cyryla ze strony Damascjusza...[6].
”
W wyniku tego[7] w 415 r. Hypatia – według niektórych osoba w starszym wieku[8], według innych źródeł miała wówczas tylko 25 lat (Ch. Kingsley)[9], choć najczęściej w piśmiennictwie podawany jest wiek 45 lat – została zamordowana. Wywleczono ją z powozu przed kościołem Caseareum, zdarto z niej ubranie, wyłupiono jej oczy i zabito ostrakonami[10]. Ponieważ przywódcą tego mordu był chrześcijanin, lektor Piotr, rzuciło to – jak podaje Sokrates[11] – cień na Kościół aleksandryjski i na jego biskupa. Zwykle wyważony w swoich ocenach Sokrates jest pełen oburzenia na Cyryla[12]. Oskarża go również późniejszy neoplatoński filozof Damascjusz (462–544). Sokrates pisze też, że Hypatia będąc w przyjaźni z Orestesem, w opinii ludzi ze sfer kościelnych rzekomo przeszkadzała w pojednaniu między nim a biskupem miasta[8]. Orestes pozbawiony cennej sprzymierzeńczyni, w wyniku zabiegów Cyryla, stracił swe stanowisko.
Jak twierdzi Maria Dzielska, trudno jest udowodnić bezpośrednie wydanie rozkazu nakazującego zamordować Hypatię w określonym miejscu czy w określony sposób przez biskupa Cyryla, ale jednoznacznie ponosi on odpowiedzialność za to morderstwo[13]. Profesor Tadeusz Zieliński ze śmiercią Hypatii wiąże udział mnichów nitryjskich, których nazywa "czarną gwardią" takich biskupów jak Teofil czy Cyryl. Obciąża ich odpowiedzialnością nie tylko za śmierć Hypatii, ale także za zburzenie Serapejonu[14]. O udziale mnichów nitryjskich w wydarzeniach w Aleksandrii wspomina również Maria Dzielska[15]. Bestialski mord dokonany na aleksandryjskiej uczonej był czymś niespotykanym nawet na ówczesne czasy. Oburzenie obecne również wśród wielu chrześcijan odbiło się głośnym echem w starożytnym świecie. Śledztwo w sprawie śmierci aleksandryjskiej matematyczki oparło się nawet o dwór cesarski, jednak dzięki potędze i wpływom Cyryla nikogo nie ukarano[16][17].
Legenda i historia[edytuj]
Hypatia obraz Charlesa Williama Mitchella z 1885 rokuOkoliczności śmierci Hypatii znamy przede wszystkim z relacji chrześcijańskiego, mieszkającego w Konstantynopolu historyka Sokratesa Scholastyka, (ok. 380−450)[18].
Późniejsi autorzy wczesnego średniowiecza pozostawili sporo wzmianek o Hypatii, a hagiografia chrześcijańska niektóre elementy jej życia powiązała ze św. Katarzyną[19][20][21]. Jan z Nikiu (VII w.) w swojej Kronice świata krytykuje aleksandryjską matematyczkę:
„ Kobieta filozof, poganka imieniem Hypatia, cały czas poświęcała się magii, astrolabiom i instrumentom muzycznym, swymi satanicznymi sztuczkami zwiodła wielu ludzi. Gubernator miasta świadczył jej niezwykłe honory, gdyż go zaczarowała. W wyniku tego przestał chodzić do kościoła, jak miał w zwyczaju[22].
”
Księga Suda, leksykon bizantyjski z X w., cytuje dzieło Żywot Izydora filozofa, którego autorem jest neoplatończyk Damaskios (462−544) z Aten. Filozof następująco opisał przyczyny i okoliczności śmierci Hypatii:
„ ...Cyryl, powodowany zazdrością, spowodował że, pocięto ją (ceadem ei protinus machinatus est), i to /w sposób/ najbardziej ze wszystkich zbrodniczy[23].
”
Zainteresowanie osobą Hypatii przeżyło renesans w okresie oświecenia, kiedy irlandzki filozof i wolnomyśliciel z nurtu racjonalistycznego, John Toland (1670−1762) w swym traktacie Hypatia zinterpretował jej śmierć w duchu antykatolickim, czyniąc z niej symbol konfliktu rozumu i religii, wolności i fanatyzmu, nauki i ciemnoty[24]. Podchwycił to Wolter. Odtąd legenda żyła już własnym życiem, obrastając w coraz to nowe, coraz mniej prawdopodobne znaczenia. Czyniono z Hypatii symbol swobody seksualnej, młodzieńczą i piękną ofiarę sadystycznych, ogarniętych nieczystymi żądzami mnichów. Bez wątpienia aparycja aleksandyjskiej filozofki robiła wrażenie. Damascjusz opisuje ją jako kobietę piękną i powabną[25]. Jej śmierć miała zapoczątkować upadek intelektualny Aleksandrii, koniec nauki i filozofii. Próbowano również czynić z niej chrześcijankę, która porzuciła pogaństwo tuż przed swoją śmiercią[26].
Według Marii Dzielskiej i Pierre Chuvina, Hypatia stała się ofiarą konfliktu politycznego pomiędzy chrześcijanami, z których jedna strona była przedstawicielem władzy świeckiej, druga kościelnej, choć Dzielska dostrzega tu również istotne relacje interpersonalne[6].
Biskupi aleksandryjscy zatrudniali i utrzymywali ze swoich dochodów grupy zbrojnych parabolanów służących do siłowego rozstrzygania doraźnych gier politycznych i religijnych sporów, wzniecania zamieszek, samosądów i likwidacji niewygodnych osób[27], co zostało wykorzystane do zabicia Hypatii[28]. W kolejnych latach, aż do podboju muzułmańskiego, Aleksandria była nadal żywym ośrodkiem życia umysłowego, choć jego poziom ulegał ciągłemu obniżeniu[29][30].
Morderstwo Hypatii a stanowisko historyków[edytuj]Profesor Maria Dzielska uważa, że morderstwo Hypatii miało głównie podłoże polityczne, choć równie ważnym czynnikiem była osobista zawiść i niechęć, jaką biskup Cyryl żywił do aleksandryjskiej matematyczki[6]. Profesor Aleksander Krawczuk jest zdania, iż Hypatię zamordowano z dwóch przyczyn: jako polityczną zwolenniczkę Orestesa oraz niewygodną z punktu widzenia ówczesnej filozofii chrześcijańskiej pogańską, uczoną kobietę[31]. Podobne stanowisko prezentuje dr Andrzej Ćwiek, egiptolog z Muzeum Archeologicznego w Poznaniu. Według niego mord na Hypatii wynika bezpośrednio z atmosfery panującej w tamtym czasie w Aleksandrii, nakazującej prześladować pogan i likwidować ich kulturę w imię chrześcijaństwa[32].
Pochodzący z Konstantynopola i żyjący w tym samym okresie co Cyryl i Hypatia Sokrates Scholastyk (380-ok. 450) twierdził, że Hypatię zamordowali chrześcijanie, którym przewodził lektor Piotr, z uwagi na jej osobiste przymioty i działalność. Zaś znajomość z Orestesem była tylko pretekstem do zabicia niewygodnej osoby[18]. W swoim dziele "Historia kościoła" tak pisze o Hypatii:
„ Żyła w Aleksandrii pewna niewiasta imieniem Hypatia, była ona córką filozofa Teona. Udało jej się osiągnąć tak wysoki stopień wykształcenia, że przewyższała współczesnych sobie filozofów, stała się kontynuatorką wznowionej przez Plotyna filozofii platońskiej i potrafiła wykładać na prośbę zainteresowanych wszelkie, jakie by nie były, doktryny filozoficzne. Dlatego też garnęli się do niej zewsząd, ci którzy chcieli się poświęcić nauce filozofii. Ze względu na zmuszającą do szacunku szczerość i swobodę wypowiedzi, którą zapewniło jej posiadane wykształcenie, umiała mądrze występować także i wobec przedstawicieli władzy; i nie potrzebowała się wstydzić, kiedy się pojawiła wśród mężów: wszyscy nie tylko szanowali ją dla nieprzeciętnej roztropności, ale nawet czuli się onieśmieleni. Otóż tym razem przeciwko niej uzbroiła się zawiść. Ponieważ bowiem dość często spotykała się z Orestesem, fakt ten skłonił ludzi ze sfer kościelnych do wysunięcia oszczerczego oskarżenia, że to właśnie ona stoi na zawadzie i sprzeciwia się nawiązaniu przyjaznych stosunków pomiędzy Orestesem a biskupem Cyrylem. Tak więc ludzie porywczego usposobienia, którym przewodził lektor Piotr, umówiwszy się między sobą upatrzyli moment, kiedy owa niewiasta wracała skądś do domu, i wyrzuciwszy ją z lektyki zawlekli pod kościół zwany Cezarejon; tu zdarłszy z niej szaty zabili ją odłamkami skorup. Następnie rozszarpawszy ciało na sztuki poznosili poszczególne części na miejsce zwane Kinaron i spalili w ogniu. Zbrodnia ta ściągnęła na Cyryla i na Kościół w Aleksandrii niemało hańbiących zarzutów. Bo ci, co żyją według religii Chrystusowej, nie mają absolutnie nic wspólnego z morderstwami, bitwami i podobnymi do tych sprawami[33].
”
Niektórzy historycy oraz teologowie (i patrolodzy) kościoła katolickiego mają inne zdanie o roli Cyryla w publicznym mordzie Hypatii. J.Daniélou i I. Marrou (1963) przedstawiają zabójstwo Hypatii jako samosąd tłumu, będący przejawem bezprawia[34]. B. Altaner i A. Stuiber uważają (1978 r.), że nie można biskupa Aleksandrii fałszywie obarczać winą za śmierć Hypatii[35]. Autorzy tomu pierwszego dzieła pt. Świat Bizancjum, pod redakcją C. Morrisson (2004 r.), będący badaczami francuskiego CNRS, Sorbony i Uniwerystetu we Fryburgu i in., stwierdzają, że za mord dokonany na Hypatii winić należy zaostrzanie się religijnych namiętności w społeczeństwie Aleksandrii, którym sprzyjała nietolerancyjna postawa Cyryla. Podobnie działo się w Konstantynopolu i innych ośrodkach Bizancjum:
„ Świadczą o tym wydarzenia w Aleksandrii, którym sprzyjała nietolerancyjna postawa patriarchy Cyryla (412-444): była to masakra chrześcijan zgromadzonych przed jednym z kościołów spalonych przez Żydów, a następnie zabójstwo filozofki Hypatii przez fanatycznych chrześcijan (415), którzy ukamienowali ją i spalili jej zwłoki po ich uprzednim poćwiartowaniu (Sokrates, Hist. eccl. VII,15). Akty przemocy powtarzają się także w innych miastach, a zwłaszcza w Konstantynopolu, gdyż kontrowersje natury doktrynalnej i kościelnej wywołują namiętności, jakie nawet dziś trudno sobie wyobrazić. Nie są one jedynie przejawem konfliktów frakcji, gry interesów czy rywalizacji osób albo miast (jak w przypadku rywalizacji szkół antiocheńskiej i aleksandryjskiej)[36].
”
O niepokojach religijnych na terenie Egiptu i Aleksandrii wspomina również praca zbiorowa Religie starożytne Bliskiego Wschodu pod red. Krzysztofa Pilarczyka:
„ Wielokrotnie w pierwszych wiekach naszej ery miało miejsce prześladowanie egipskich chrześcijan;
po zwycięstwie chrześcijaństwa nastąpiło nie mniej zajadłe prześladowanie "pogan".
Spalenie Biblioteki Aleksandryjskiej, zburzenie Serapeum i zamordowanie Hypatii, to kolejne odsłony tego dramatu. Świątynie dawnych bóstw były zamieniane na kościoły[37].
”
Pamięć o Hypatii[edytuj]W wierszu "Traktat moralny" napisanym w 1947 polski poeta Czesław Miłosz wspomina o Hypatii[38]:
„ Biedna Hypatia, z której zdarli
Suknie na placu Aleksandrii
”
Powyższy cytat stanowi również motto książki Marii Dzielskiej Hypatia z Aleksandrii[39].
Na cześć Hypatii została nazwana planetoida (238 Hypatia), krater[40] i grupa rowów na Księżycu oraz rodzaj ciem z rodziny niedźwiedziówkowatych[41].
Hypatia w kulturze[edytuj]
Fotografia z 1867 roku autorstwa Cameron pt. Hypatia2009 - film Agora, reż. Alejandro Amenábar, w roli głównej (jako Hypatia) Rachel Weisz.
W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku w Brooklyn Museum otworzono wystawę ceramiczną poświęconą Hypatii[42].
Smithsonian Institution posiada w swoich zbiorach rycinę przedstawiającą atak chrześcijańskiego tłumu na Hypatię[43].
Angielska fotografka Julia Margaret Cameron wykonała zdjęcie zatytułowane Hypatia.
Jezus i Dionizos
Dzieje Dionizosa w równie wielkim stopniu „natchnęły" Jana, co dzieje Heraklesa. Oto niektóre paralele: Dionizos jest również synem boga (Zeusa) i śmiertelnej kobiety, jest bogiem cierpiącym, ukrzyżowanym i zmartwychwstałym (gminy dionizyjskie czciły Dionizosa jako ukrzyżowanego boga nad ołtarzem, na którym znajdowały się naczynia z winem). Również Dionizos zwany był logosem. "Kult Dionizosa był chyba pierwszym w świecie śródziemnomorskim, którego wyznawcy prowadzili działalność misyjną, i rozpowszechnił się w Grecji już w VIII wieku przed naszą erą. Sanktuaria tej religii znajdowały się we wszystkich znaczniejszych miastach greckich. Ponadto w Rzymie doliczono się już w roku 186 przed Chrystusem siedmiu tysięcy wyznawców Dionizosa. Stał się on ulubionym bogiem świata antycznego. Od Azji po Hiszpanię czczono go podczas wspaniałych świąt i procesji (...) imię Dionizos staje się tak powszechnie używane, że bez oporów noszą je (...) nawet biskupi (...) Jeden z najbardziej znanych tytułów Dionizosa, Ťpęd winorośliť, ewangelia Jana przenosi na Chrystusa [mówi Jezus: "Ja jestem prawdziwym krzewem winnym" - por. J 15, 1-6], w innym tekście chrześcijańskim [Didache] z początku II wieku nazywany jest Ťświętą winoroślą Dawidať" (Deschner). O tym jak bardzo popularny był kult Dionizosa w początkach chrześcijaństwa dowodzi odkrycie w Londynie malowideł ściennychprzedstawiających Bachusa wraz z korowodem bachantek i menad, kobiet towarzyszących bogu w jego podróżach. Cała scena jest otoczona przedstawieniami kiści winogron, kwiatów, mirtu i liści winnego krzewu. Archeolodzy datują odnalezione malowidło na 120-160 r. n.e. (PAP, 6 II 2002). Bardziej wnikliwi chrześcijanie zdają sobie sprawę z owych „podobieństw", gdyż informuje o nich jeden z Ojców Kościoła, św. Justyn, najwybitniejszy apologeta chrześcijański, który już w II w. spostrzegł wiele zbieżności między Jezusem oraz Dionizosem, tym niemniej nie stanowi to dla niego żadnego argumentu przeciwko chrześcijaństwu (zob. Dialog z żydem Tryfontem 69, 2-3). Cud w Kanie — najbardziej zadziwiający (Jan unikał raczej kompromitujących cudów), bezsensowny (cóż wspólnego z jego misją ma wyprodukowanie około 600 litrów wina? — nie bez kozery zwano Jezusa "winopijcą") i nie pasujący do Jezusa cud (był generalnie uzdrowicielem, jedyny podobny do tego mógłby być cud rozmnożenia chleba, jednak tamten miał trochę głębsze znaczenie), znalazł się u Jana (i tylko tam!) dzięki Dionizosowi. W rzeczywistości był to cud dokonany przez Dionizosa, a przypisany później Jezusowi. Opisywał go m.in. Eurypides (ok. 480-406 p.n.e.) w Bachantkach (Jak się niżej przekonamy — nie jest to jedyne zapożyczenie w tekstach NT z owego dzieła greckiego) przy opisie misteriów dionizyjskich (wieś Kana, która u Jana ma być jednym z głównych miejsc działalności publicznej Jezusa, przez synoptyków nie jest nawet wspominana). Rocznicę wesela w Kanie obchodzili chrześcijanie w dawnej liturgii 6 stycznia. Dziwnym trafunkiem akurat z 5 na 6 stycznia zaczynało się święto ku czci Dionizosa (w Gerazie pod chrześcijańskim martyrionem głównego kościoła odnaleziono ślady świątyni Dionizosa). Tych pogańskich mesjaszów jest znacznie więcej, to tylko jeden przykład.
Najstarszy zmartwychwstający bóg zbawiciel to TAMMUZ - babiloński syn boga wody - Enkiego/Ea również był (jak Jezus) "latoroślą". Tammuz, będący synem bożym, królem-pasterzem owiec, to jeden z najstarszych corocznie umierających i zmartwychwstających zbawców , który posłużył jako wzór dla następnych mitów (był nawet utożsamiany z egipskim Ozyrysem czy grecko-rzymskimi Adonisem i Dionizosem).
MITRA - perski bóg Mitrabył: pasterzem, namaszczonym, zbawcą, prawdą, logosem, światłem, umarł dla ludzi i zmartwychwstał . Jego wyznawcy spożywali rodzaj świętej komunii - (Somę/Haomę) której echo stanowi dzisiejsza eucharystia.
HORUS - najbardziej znane oszustwo biblijne wiąże się z egipskim MITEM starszym o setki lat od mitu Jezusa - Horus bóg-sokół urodził się z dziewicy 25 grudnia pod wschodnią gwiazdą w stajni, był nazywany barankiem, pomazanym, bogiem pasterzem, chodził po wodzie, został ukrzyżowany między dwoma drzewami i zmartwychwstał.
Jak wiemy: Jezus poszedł do Betanii obudzić z martwych Łazarza. Horus na długo przed nim poszedł do Bethanu by wskrzesić ojca. Beth-Anu to oczywiście "Dom boga Anu" a Łazarz to wcześniejszy El-Azar-us . Jak widzimy autorom ewangelii nie chciało się nawet porządnie zmienić niektórych imion.
KRYSZNA tak samo jak Chrystus narodził się z dziewicy, urodził się w żłobie, jego przyjście było zwiastowane, również uratował się z wielkiej rzezi zgotowanej przez tyrana, był "bogiem-pasterzem", czynił cuda, uzdrawiał chorych, wskrzeszał zmarłych, gardził materialnym bogactwem, przemienił się w obecności swych uczniów, umarł, zmartwychwstał i wstąpił do nieba. Mit Kryszny jest setki lat starszy niż mit Chrystusa. HERAKLES - Grecy przedstawiali Heraklesa z kolumnami, które tworzyły znak krzyża. Z tego wizerunku zapożyczono motyw Jezusa-siłacza niosącego krzyż! Postacie Chrystusa i Heraklesa są podejrzanie podobne. Obaj byli logos, obaj byli synami najwyższego boga i byli prześladowani ( Her a i Her od). Herakles ze szczytu góry widział królestwo tyrana. Jezusowi szatan pokazywał z wysokiej góry "wszystkie królestwa". Umarli w identycznych okolicznościach (trzęsienie, ciemności) i obaj mówili to samo: "Wykonało się" (Jezus tylko u Jana, który chyba miał całkiem sporą bibliotekę starożytnych mitów ). Obaj zmartwychwstali i odlecieli do nieba. Mit Heraklesa jest starszy od Jezusowego o 500 lat. LICZBA 12
Jak wiemy Jezus miał 12 uczniów... 12 uczniów to symbol charakterystyczny dla wcześniejszych pogańskich religii.
Horus miał 12 uczniów
Kryszna miał 12 uczniów
Budda miał 12 uczniów
Herakles miał 12 prac
Liczba pierwszych najważniejszych bogów sumeryjskich to 12
Zodiak ma 12 znaków
Bóg Serapis miał 12 znaków zodiaku na swym ciele
perski bóg Mitra także był otoczony przez 12 znaków zodiaku
Jeżeli chcecie wierzyć w boga zbawiciela który zmarł aby wasze grzechy zostały wam odpuszczone, dokonajcie wyboru w legendach starożytnych ponieważ tam go z pewnością znajdziecie.
Oto kilka bogów " synów boga" (do wyboru) którzy posiadali podobną mitologie jak Jezus chrześcijan.
Kriszna, Bouddha, Osiris, Horus, Mithra, Baal, Tammuz, Attis, Zoar.....
Na jego urodzenie przybyło trzech króli / aniołów :Bouddha, Horus,Osiris, Krishna, Mithra, Jezus.
Jego urodzenie było zapowiedziane przez gwiazdę: Buddha, Horus, Osiris, Krishna, Jezus
Urodził się z cnotliwej matki : Attis, Bouddha, Dionysos, Bacchus, Horus, Osiris, Krishna, Mithra, Jezus,
Urodził się 25 grudnia: Attis, Bouddha, Dionysos, Bacchus, Horus, Osirys, Kriszna, Mithra, Jezus
Otrzymał prezenty na urodzenie od trzech króli : Bouddha, Kriszna, Jezus
Był jednocześnie synem świętym i ojcem: Attis, Jezus
Pochodził z dynastii królewskiej: Bouddha, Horus, Osiris, Jezus,
Nauczał w świątyni w wieku lat 12: Bouddha, Horus, Osiris, Jezus,
Miał 12 uczniów: Horus, Osiris, Bouddha, Horus, Osiris
Ukazał się jako prawiący prawdę w wieku lat 30: Horus, Osiris, Jezus,
Twierdził że... ten chleb jest moim ciałem.....: Attis, Dionysos, Bacchus, Mithra, Jezus
Dokonał wielu cudów : Bouddha, Horus, Osiris, Kriszna, Jezus
Leczył chorych: Bouddha, Krishna, Jezus
Karmił setki ludzi małym kawałkiem chleba : Bouddha, Jezus
Chodził po wodzie: Bouddha, Horus, Osiris, Jezus
Został przeobrażony na górze: Bouddha, Horus, Osiris, Jezus
Zmarł na krzyżu pomiędzy dwoma złodziejami: Horus, Jezus
Zmarł aby zbawić ludzkości :Attis, Dionysos, Bacchus, Krishna, Mithra, Jezus
Zszedł do piekieł: Attis, Jezus
Pozostał w grobie 3 dni : Attis, Horus, Osiris, Mithra, Jezus
Jego grób otworzył sie w sposób cudowny: Bouddha, Jezus,
Zmartwychwstał i ukazał się wiernym: Bouddha, Dionysos, Bacchus, Horus, Osiris, Krishna, Mithra, Jezus,
Wstąpił do nieba: Bouddah, Krishna, Jezus
Pewnego dnia wróci sądzić zmarłych: Bouddha, Krishna, Jezus,
Będzie panować 1000 lat : Horus, Osiris, Jezus
O zdrajcach przeczytasz tutaj Tadzik-sprzedana Polska
7-iu biskupów i Prymas należeli do "Targowicy" , po nazwisku : 1. Prymas Michał Jerzy Poniatowski 2.bp.Chełmski Wojciech Skarszewski, 3. bp. Żmudzki Jan Stefan Giedroyć, 4. bp. Poznański Antoni Onufry Okęcki, 5. bp. Łucki Adam Naruszewicz, 6.bp. Wileński Ignacy Jakub Massalski, 7. bp.Inflancki Józef Kossakowski, 8. bp. Przemyski Michał Sierakowski, o takich kreaturach jak Szczęsny Potocki, Xawery Branicki, czy Seweryn Rzewuski lepiej nie wspominać ! A całej tej bandzie błogosławił i życzył powodzenia na uroczystym połączeniu Targowiczan Litwy i Polski, Papież Pius VI. tzw. >Konfederacja Obojga Narodów
Llogario Pujola - kataloński biblista i badacz tekstów staroegipskich, były ksiądz, który studiował teologię na uniwersytecie w Strasburgu. Napisał książkę "Jezus, 3000 lat przed Chrystusem. Faraon zwany Jezusem?, w której dowodzi, iż życie Jezusa Chrystusa opisane w Ewangeliach jest repliką wcześniejszych o 3000 lat pism egipskich mówiących o faraonie. Jako dowód podaje między innymi następujące zbieżności:
- Faraona w starożytnym Egipcie uważano za syna boga, był człowiekiem, a zarazem bogiem jak Jezus. Jego matce zwiastowano boskie poczęcie, tak jak potem poczęcie Jezusa. Faraon był pośrednikiem między ludźmi a Bogiem, zmartwychwstał i wstąpił do nieba.
- Modlitwa "Ojcze Nasz", którą według tradycji chrześcijańskiej ułożył Jezus, jest prawie jednakowa z "Modlitwą ślepca", która znajduje się w tekście egipskim z 1000 roku przed Chrystusem.
- Tekst egipski (w języku demotycznym) z 550 r. przed Chrystusem, "Opowieść Satmiego", mówi: "Cień boga pojawił się przed Mahitusket i oznajmił jej: ?Będziesz miała syna, którego będą zwać Si-Osiris?". W tłumaczeniu Mahitusket znaczy "Łaski pełna". A Si-Osiris znaczy "syn boga", czyli syn Ozyrysa.
- W mitologii egipskiej Set chce zabić dziecko imieniem Horus. Jego matka Izyda ucieka, więc z nim. Tak jak Święta Rodzina ucieka do Egiptu.
- Egipcjanie uważali mirrę, kadzidło i złoto za emanacje boga Ra: złoto było jego ciałem, kadzidło jego zapachem, a mirra jego nasieniem.
- Obraz uczty, który znajduje się on na grobie egipskim w Paheri (1500 lat przed Chrystusem). Przedstawia zamienienie wody w wino przez faraona (jest tam sześć dzbanów, w cudzie, jakiego dokonał Jezus, jest też sześć dzbanów. Teologowie ciągle zadają sobie pytanie, dlaczego sześć (Llogari Pujol twierdzi, że dlatego, iż skopiowano opowieść egipską)
- Bóg Sobek, o czym opowiadają "Teksty z piramid", z 3000 roku przed Chrystusem rozmnożył chleb i ryby i rozdał ludziom na brzegu jeziora Faiun. Następnie chodzi po wodach tego jeziora. (Na gotyckich malowidłach przedstawiających cudowny połów ryb przez apostołów można się dopatrzyć, że te ryby to specjalny gatunek żyjący tylko w Nilu).
- Ozyrys, bóg zboża, umierający, co roku, pozwalał Egipcjanom żywić się swoim ciałem (chlebem). W "Tekstach z piramid" zwany jest także "panem wina". Ozyrys daje Izydzie do picia z kielicha swoją krew, by pamiętała o nim po jego śmierci.
Horus został zrodzony z dziewicy - Jezus został zrodzony z dziewicy
Przybranym ojcem Horusa był Seb lub Seph - Przybranym ojcem Jezusa jest Joseph (Józef)
Horus miał królewski rodowód. - Jezus miał królewski rodowód
Narodzinom Horusa towarzyszyły solarne bóstwa [star gazers] które podążały za gwiazdą Syriusza przynosząc dary - Narodzinom Jezusa towarzyszyło, 3ch mędrców [Zoroastrian star gazers], którzy podążali za "gwiazdą na wschodzie" niosąc dary
Narodziny Horusa były obwieszczone przez anioły. - Narodziny Jezusa były obwieszczone przez anioły
Herut próbował zamordować niemowlę Horusa. - Herod zamordował każdego pierworodnego próbując zabić Jezusa (przyszłego mesjasza)
Horus był ochrzczony przez chrzciciela Anupa nad rzeką w wieku 30 lat - Chrystus był ochrzczony przez Jana chrzciciela nad rzeką w wieku 30 lat
Horus opiera się pokusie złego Suta (Sut był prekursorem hebrajskiego Szatana) na wysokiej górze - Jezus opiera się pokusie szatana na wysokiej górze
Horus miał 12 uczni - Jezus miał 12 uczni.
Horus dokonywał cudów jak chodzenie po wodzie i uzdrawianie chorych - Jezus dokonywał cudów jak chodzenie po wodzie i uzdrawianie chorych
Horus wskrzesił z martwych swego Ojca Ozyrysa [Osiris] - Jezus wskrzesił z martwych Łazarza(Lazarus). Warto zwrócić uwagę na to, że Lasarus to zdrobnienie Elasarus - końcówka "us" jest zromanizowana. Imie Elasar(us) jest wywiedzione od ?El-Asar?, imieniem tym obdarzano Ozyrysa
Horus był pochowany i zmartwychwstał w mieście Anu. Miejsce Bethany wspominane przez św. Jana pochodzi od 2ch słów "Bet" i "Anu", które należy tłumaczyć "Dom Anu"
Horus był ukrzyżowany - Jezus był ukrzyżowany
14. Horusowi towarzyszy 2 złodziei przy ukrzyżowaniu - Jezus został ukrzyżowany z dwoma łotrami.
Horus był pochowany w grobowcu Anu - Jezus został pochowany w grobowcu w Bethany
Horus zmartwychwstał po 3 dniach - Jezus Zmartwychwstał po 3 dniach.
Zmartwychwstanie Horusa było obwieszczone przez 3 kobiety - Zmartwychwstanie Jezusa było obwieszczone przez 3 kobiety
Horusowi nadano tytuł, KRST co oznacza pomazaniec - Jezusowi nadano tytuł Chrystus[Christos] co oznacza pomazaniec
W tekstach historycznych z tamtych czasów niby życia Jezusa nie ma żadnej wzmianki o Jezusie. Nie ma tez wzmianki o trzęsieniu ziemi po jego śmierci ani o zaćmieniu słońca, które miało mieć miejsce po śmierci Jezusa. To, co można znaleśc to tylko fałszerstwa chrześcijańskich kopistów, którzy próbowali do tekstów Flawiusza wklejać nieudolnie zresztą zapiski o Jezusie. Jezus jest bogiem solarnym podobnie jak dziesiątki przed nim, zwróćmy uwagę jak często w kościele mówi się, że Bog to światłość lub światło, A monstrancja to wypisz wymaluj słońce jest tak, dlatego że skopiowano wierzenia Egipcjan. Jezus Chrystus to postać całkowicie zmyślona, podobnie jak inni Bogowie przed nim. Czy ma ktoś jeszcze jakieś wątpliwości, że nowa religia to plagiat wierzeń egipskich. Ktoś powie to przypadek!? Raczej nie za dużo podobieństw. Historię o Jezusie nawet niezmyślone, ale skopiowano to, co wcześniej zmyślili Egipcjanie.
Ponadto takich Jezusów w owych czasach było więcej
Jako chłopiec bywa często w świątyni i wszyscy podziwiają jego mądrość. Później w towarzystwie uczniów, wędruje wygłaszając kazania. Jego czyny zyskują mu sławę człowieka obdarzonego boskością i on sam podaje się za Boga, bądź wysłannika Bożego. Jego ambicje reformatorskie dotyczą nade wszystko etyki. Niejeden człowiek doczekuje się dzięki niemu poprawy swego losu, jest przeciwny krwawym ofiarom. Z pewnego młodego mężczyzny wypędza złe duchy i pozyskuje w nim naśladowcę.Uuświadamia jakiemuś zamożnemu młodzieńcowi, że bogactwo nie ma żadnej wartości.. Zna nawet ludzkie myśli. Ucisza burzę na morzu, sprawia, że ustaje trzęsienie ziemi, uzdrawia paralityków, ślepców, wypędza demony, wskrzesza dziewczynę, którą chciano właśnie pogrzebać. Zapowiada swoim towarzyszom, że zostanie uwięziony i skazany. A potem mówi się o jego zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu. (...) zmartwychwstały ukazał się dwóm swoim uczniom i pozwolił im nawet ująć się za rękę, iżby się przekonali, że on żyje"
O kim mowa powiecie wiadomo to Jezus Chrystus.
Niestety błąd to opowieść o Apoloniuszu z Tiany
Ważniejsze bóstwa solarne:
? aztecki Huitzilopochtli
? babiloński Szamasz
? bałtycka Saule
? celtycki Lug
? egipski Re (Ra) lub Amon-Re (Amon-Ra), Aton
? grecki Apollo i Helios, którego kult przetrwał po części w kulcie świętego Eliasza
? indoirański Mitra
? indyjski Surja i Sawitri
? inkaski Inti
? japońska Amaterasu
? rzymski Sol
? słowiański Swaróg
? staroarabska Hunam
? skandynawska Sol
przeciez droge jezus mial jakies 1980 lat temu po co to robic po raz kolejny?? ja nie widze wogole sensu w takim glupim lazeniu. w imie czego to jest?? po co?? chodza i paraduja i blokuja ulice!! oby nikt przez ten motloch wijacy sie kilometrami nie zszedl kiedy nie zdazy karetka dojechac na czas ;/
poco wy tam idziecie? jeszcze bierzecie dzieci i robicie sztuczny tlum. co wam to da? zycie wieczne?;D nie tedy droga...
idziecie bo tak wypada bo co sasiedzi powiedza, bo trzeba sie pokazac a tak naprawde wiekszosc swoim postepowaniem i gadka udowadnia codziennie ze Boga ma gleboko w d......! i to jest najbardziej zalosne!!
Raz już w 2009 roku bp.Frankowski poprowadził drogę przez krzyżową przez Stalową Wole...Ciewawe która teraz działka teraz jest wzięta na celownik?
Może będą chcieli odzyskać tą co stracili na Okulickiego po trzech latach okupacji?
To Bóg sugeruje wiernym katotalibom że oddają cześć pedofilom i złodziejom w czarnych kieckach a nie jemu
Dodano: 16 Marca 2013 13:01:00
W tradycji biblijnej – chrześcijańskiej i żydowskiej, gdzie za
pierwszy dzień tygodnia uznawana jest niedziela,
sobota jest siódmym, ostatnim dniem tygodnia[2].
W religii żydowskiej sobota jest dniem świątecznym, zwanym szabatem.
Biblijna opowieść o stworzeniu świata wyjaśnia jej genezę – ostatniego dnia tygodnia Bóg odpoczął po dziele stworzenia.
W ortodoksyjnym judaizmie ściśle przestrzegany jest nakaz powstrzymania się od pracy.
Trzy czwarte katolików ankietowanych przez Instytut Allensbacha uważa,
że znaczenie Kościoła w życiu niemieckiego społeczeństwa będzie systematycznie maleć.
Zmiany te widać najwyraźniej w prawodawstwie,
gdzie przeforsowano ostatnio
legalizację związków homoseksualnych.
W 1997 roku wspomniany arcybiskup Dyba w wywiadzie dla „Spiegla” mówił,
że „ustawy stają się coraz bardziej pogańskie”
i Niemcy są na najlepszej drodze,
by stać się
„republiką pogańską”.
Od tamtego czasu, niestety, proces ten się pogłębił.
(autor: Grzegorz Górny)
Przez okres Bemedykta XVI w Niemczech co roku odchodzilo z KK
100 000 wiernych,
nie lepiej bylo za naszego Jana Pawla II.
Komentarze
Geje moga robic parady,protesty a chrzescianin to nie ma do tego prawa?Czy auta jada alejami czy ul.Poniatowskiego nie stwarza zadnego utrudnienia czy zagrozenia.
Nie wierzysz daj innym wolnosc słowa i manifestowania swojej wiary to nasza tradycja.Jestes w mniejszosci.Kraj schodzi na psy ze mniejszosc mowi co ma robic wiekrzosc.
Czy ktokolwiek zastanowił się jakie stwarza się zagrożenie w ruchu na najważniejszej drodze krajowej, która jest tranzytem przez miasto? Czy potrzebne jest czczenie Boga w marszach tworzących zagrożenie dla życia? To tylko w Polsce może dochodzić do tak paradoksalnego łamania przepisów prawa gdy tego zarząda Kościół Katolicki pod jakimkolwiek pozorem. Inne wyznania jakoś nie widać by chciały w ten sposób manifestacyjny wyznawać swoją wiarę. Więc po co to wszystko się robi?
Dla odwaznych i otwartych na wiedze w klejam ten jeden przyklad meczennicy nauki straconej z reki chrzescijan.
Hypatia z Aleksandrii[edytuj]
- Zwana również "męczennicą nauki"[1].
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Hypatia, detal ze Szkoły ateńskiej RafaelaHypatia z Aleksandrii (gr. Ὑπατία, ur. ok. 355 lub 370 r., zm. w marcu 415 r. w Aleksandrii) – aleksandryjska filozofka neoplatońska, matematyczka; córka Teona z Aleksandrii.
Zwana również "męczennicą nauki"[1].
Legenda przypisuje Hypatii wynalezienie astrolabium i rodzaju areometru.
Spis treści [ukryj]
1 Życie i działalność
2 Hypatia a chrześcijaństwo
3 Śmierć
4 Legenda i historia
5 Morderstwo Hypatii a stanowisko historyków
6 Pamięć o Hypatii
7 Hypatia w kulturze
8 Przypisy
9 Bibliografia
10 Linki zewnętrzne
Życie i działalność[edytuj]Córka matematyka, astronoma i filozofa Teona z Aleksandrii, wykształcenie matematyczne odebrała najpewniej pod jego kierunkiem. Była aktywna na polu nauki i filozofii. Całe życie spędziła w Aleksandrii.
Nie zachowały się żadne jej pisma, ale można jej hipotetycznie przypisać współpracę z ojcem przy redakcji pism Ptolemeusza i Euklidesa. Wiadomo, że pracowała nad komentarzami i wydaniem traktatów "Arytmetyka" Diofantosa i "Stożkowe" Apoloniusza z Pergi. Nie można wykluczyć, że ostateczny kształt tych dzieł, jaki dotarł do naszych czasów, jak również "Almagestu" i "Tablic podręcznych" Ptolemeusza, jest dziełem Hypatii[2][3].
Nieco więcej wiadomo o jej działalności jako filozofa, szczególnie dzięki listom jej ucznia Synezjusza z Cyreny, biskupa Ptolemaidy. Utworzyła wokół siebie krąg oddanych uczniów, wspólnotę dążącą do wiedzy i poznania natury rzeczywistości, w oparciu o filozofię pitagorejsko-platońską. Hypatia wymagała od siebie i swych uczniów wysiłku umysłu, woli i wyrzeczeń. Jednocześnie jej postawa była tolerancyjna i odznaczała się otwartym spojrzeniem na problemy filozoficzne. Wśród jej uczniów byli obecni chrześcijanie i poganie, pochodzący nie tylko z Aleksandrii i Egiptu, ale z Syrii, Cylicji czy Konstantynopola. Jej uczniowie odpłacali jej przywiązaniem i miłością długo po osiągnięciu samodzielności, a nawet wysokich godności kościelnych.
Choć filozoficzny krąg jej uczniów miał charakter elitarny, Hypatia wykładała również publicznie matematykę i astronomię[4]. Wykłady prowadziła w swym domu, przed którym zbierały się tłumy entuzjastów i w miejskich salach wykładowych. Często jeździła powozem, zatrzymując się po drodze w instytucjach publicznych, rozmawiając z urzędnikami i dostojnikami. Była niezwykle szanowana wśród swoich zwolenników i uchodziła za autorytet moralny. Ceniono jej wiedzę, logikę i inne zalety intelektualne oraz cechy jej charakteru: umiar, dystynkcję w obejściu, prostotę ubioru, wstrzemięźliwość seksualną (do końca życia pozostała dziewicą), miłość do Aleksandrii, w której sprawy się angażowała.
Hypatia a chrześcijaństwo[edytuj]Hypatia nie była praktykującą poganką. Nie chcąc dostarczać pretekstu chrześcijańskiej administracji miasta do ataku na siebie i swoich uczniów[5], respektowała prawodawstwo antypogańskie, nie uczęszczała do świątyń, nie uczestniczyła w protestach przeciwko burzeniu świątyń pogańskich, lub zamienianiu ich na chrześcijańskie kościoły. Nic nie wiadomo na temat jej postawy podczas burzenia Serapejonu w 391. Nie czyniła różnicy między swymi pogańskimi a chrześcijańskimi uczniami. Wyznawana wiara nie stanowiła dla niej żadnego problemu. Opiekowała się wszystkimi studentami, niezależnie od ich światopoglądu. Utrzymywała kontakty z urzędnikami cesarskimi i miejskimi, z których większość była chrześcijanami. Był nim również Orestes, cesarski prefekt. Dzięki temu cieszyła się powszechnym szacunkiem. Za czasów biskupa Teofila, odpowiedzialnego za zniszczenie Serapejonu, nie spotykały jej żadne szykany.
Śmierć[edytuj]
Ikona przedstawiająca Cyryla z AleksandriiSytuacja zmieniła się po objęciu biskupstwa w 412 r. przez bratanka Teofila, Cyryla (późniejszego świętego Cyryla z Aleksandrii), który szybko popadł w konflikt z cesarskim prefektem i namiestnikiem Egiptu – Orestesem, przyjacielem Hypatii. Cyryl i inni księża zaczęli atakować aleksandryjską filozofkę i matematyczkę, oskarżając ją z ambon aleksandryjskich kościołów o czary i uprawianie satanizmu. Jednak przyczyny religijno-polityczne były tylko jednym z powodów ataku Cyryla na Hypatię. Cyryl zazdrościł aleksandryjskiej matematyczce popularności wśród mieszkańców Aleksandrii. Według najnowszych badań profesor Marii Dzielskiej, żywił do niej głęboką, patologiczną nienawiść:
„ ...zarzuty stawiane Cyrylowi dotyczą ponadto głębszego aspektu sprawy niż tylko udziału w zewnętrznych manifestacjach wrogości i kłamstwa. Dotykają sfery jego psychologii i moralności. Cyryl uczynił coś, co można by określić naruszeniem zasad chrześcijańskiego porządku moralnego, któremu miał służyć. Stało się tak dlatego, że nie umiał pogodzić się z przegraną. Chciał być liderem społeczności aleksandryjskiej, a tymczasem to miejsce w kręgach elity zajmowała Hypatia... Pobudzało to jego ambicje, prowadziło do frustracji i patologicznej zawiści. Cyryl stawał się niebezpieczny. Aż trzy źródła mówią nam o zawiści Cyryla jako przyczynie śmierci Hypatii. Chodzi tutaj o Sokratesa, Hezychiusza i Damascjusza. Najcięższe, bezpośrednie, imienne oskarżenia o kierowanie się prymitywną, mroczną zawiścią wobec Hypatii spadają na Cyryla ze strony Damascjusza...[6].
”
W wyniku tego[7] w 415 r. Hypatia – według niektórych osoba w starszym wieku[8], według innych źródeł miała wówczas tylko 25 lat (Ch. Kingsley)[9], choć najczęściej w piśmiennictwie podawany jest wiek 45 lat – została zamordowana. Wywleczono ją z powozu przed kościołem Caseareum, zdarto z niej ubranie, wyłupiono jej oczy i zabito ostrakonami[10]. Ponieważ przywódcą tego mordu był chrześcijanin, lektor Piotr, rzuciło to – jak podaje Sokrates[11] – cień na Kościół aleksandryjski i na jego biskupa. Zwykle wyważony w swoich ocenach Sokrates jest pełen oburzenia na Cyryla[12]. Oskarża go również późniejszy neoplatoński filozof Damascjusz (462–544). Sokrates pisze też, że Hypatia będąc w przyjaźni z Orestesem, w opinii ludzi ze sfer kościelnych rzekomo przeszkadzała w pojednaniu między nim a biskupem miasta[8]. Orestes pozbawiony cennej sprzymierzeńczyni, w wyniku zabiegów Cyryla, stracił swe stanowisko.
Jak twierdzi Maria Dzielska, trudno jest udowodnić bezpośrednie wydanie rozkazu nakazującego zamordować Hypatię w określonym miejscu czy w określony sposób przez biskupa Cyryla, ale jednoznacznie ponosi on odpowiedzialność za to morderstwo[13]. Profesor Tadeusz Zieliński ze śmiercią Hypatii wiąże udział mnichów nitryjskich, których nazywa "czarną gwardią" takich biskupów jak Teofil czy Cyryl. Obciąża ich odpowiedzialnością nie tylko za śmierć Hypatii, ale także za zburzenie Serapejonu[14]. O udziale mnichów nitryjskich w wydarzeniach w Aleksandrii wspomina również Maria Dzielska[15]. Bestialski mord dokonany na aleksandryjskiej uczonej był czymś niespotykanym nawet na ówczesne czasy. Oburzenie obecne również wśród wielu chrześcijan odbiło się głośnym echem w starożytnym świecie. Śledztwo w sprawie śmierci aleksandryjskiej matematyczki oparło się nawet o dwór cesarski, jednak dzięki potędze i wpływom Cyryla nikogo nie ukarano[16][17].
Legenda i historia[edytuj]
Hypatia obraz Charlesa Williama Mitchella z 1885 rokuOkoliczności śmierci Hypatii znamy przede wszystkim z relacji chrześcijańskiego, mieszkającego w Konstantynopolu historyka Sokratesa Scholastyka, (ok. 380−450)[18].
Późniejsi autorzy wczesnego średniowiecza pozostawili sporo wzmianek o Hypatii, a hagiografia chrześcijańska niektóre elementy jej życia powiązała ze św. Katarzyną[19][20][21]. Jan z Nikiu (VII w.) w swojej Kronice świata krytykuje aleksandryjską matematyczkę:
„ Kobieta filozof, poganka imieniem Hypatia, cały czas poświęcała się magii, astrolabiom i instrumentom muzycznym, swymi satanicznymi sztuczkami zwiodła wielu ludzi. Gubernator miasta świadczył jej niezwykłe honory, gdyż go zaczarowała. W wyniku tego przestał chodzić do kościoła, jak miał w zwyczaju[22].
”
Księga Suda, leksykon bizantyjski z X w., cytuje dzieło Żywot Izydora filozofa, którego autorem jest neoplatończyk Damaskios (462−544) z Aten. Filozof następująco opisał przyczyny i okoliczności śmierci Hypatii:
„ ...Cyryl, powodowany zazdrością, spowodował że, pocięto ją (ceadem ei protinus machinatus est), i to /w sposób/ najbardziej ze wszystkich zbrodniczy[23].
”
Zainteresowanie osobą Hypatii przeżyło renesans w okresie oświecenia, kiedy irlandzki filozof i wolnomyśliciel z nurtu racjonalistycznego, John Toland (1670−1762) w swym traktacie Hypatia zinterpretował jej śmierć w duchu antykatolickim, czyniąc z niej symbol konfliktu rozumu i religii, wolności i fanatyzmu, nauki i ciemnoty[24]. Podchwycił to Wolter. Odtąd legenda żyła już własnym życiem, obrastając w coraz to nowe, coraz mniej prawdopodobne znaczenia. Czyniono z Hypatii symbol swobody seksualnej, młodzieńczą i piękną ofiarę sadystycznych, ogarniętych nieczystymi żądzami mnichów. Bez wątpienia aparycja aleksandyjskiej filozofki robiła wrażenie. Damascjusz opisuje ją jako kobietę piękną i powabną[25]. Jej śmierć miała zapoczątkować upadek intelektualny Aleksandrii, koniec nauki i filozofii. Próbowano również czynić z niej chrześcijankę, która porzuciła pogaństwo tuż przed swoją śmiercią[26].
Według Marii Dzielskiej i Pierre Chuvina, Hypatia stała się ofiarą konfliktu politycznego pomiędzy chrześcijanami, z których jedna strona była przedstawicielem władzy świeckiej, druga kościelnej, choć Dzielska dostrzega tu również istotne relacje interpersonalne[6].
Biskupi aleksandryjscy zatrudniali i utrzymywali ze swoich dochodów grupy zbrojnych parabolanów służących do siłowego rozstrzygania doraźnych gier politycznych i religijnych sporów, wzniecania zamieszek, samosądów i likwidacji niewygodnych osób[27], co zostało wykorzystane do zabicia Hypatii[28]. W kolejnych latach, aż do podboju muzułmańskiego, Aleksandria była nadal żywym ośrodkiem życia umysłowego, choć jego poziom ulegał ciągłemu obniżeniu[29][30].
Morderstwo Hypatii a stanowisko historyków[edytuj]Profesor Maria Dzielska uważa, że morderstwo Hypatii miało głównie podłoże polityczne, choć równie ważnym czynnikiem była osobista zawiść i niechęć, jaką biskup Cyryl żywił do aleksandryjskiej matematyczki[6]. Profesor Aleksander Krawczuk jest zdania, iż Hypatię zamordowano z dwóch przyczyn: jako polityczną zwolenniczkę Orestesa oraz niewygodną z punktu widzenia ówczesnej filozofii chrześcijańskiej pogańską, uczoną kobietę[31]. Podobne stanowisko prezentuje dr Andrzej Ćwiek, egiptolog z Muzeum Archeologicznego w Poznaniu. Według niego mord na Hypatii wynika bezpośrednio z atmosfery panującej w tamtym czasie w Aleksandrii, nakazującej prześladować pogan i likwidować ich kulturę w imię chrześcijaństwa[32].
Pochodzący z Konstantynopola i żyjący w tym samym okresie co Cyryl i Hypatia Sokrates Scholastyk (380-ok. 450) twierdził, że Hypatię zamordowali chrześcijanie, którym przewodził lektor Piotr, z uwagi na jej osobiste przymioty i działalność. Zaś znajomość z Orestesem była tylko pretekstem do zabicia niewygodnej osoby[18]. W swoim dziele "Historia kościoła" tak pisze o Hypatii:
„ Żyła w Aleksandrii pewna niewiasta imieniem Hypatia, była ona córką filozofa Teona. Udało jej się osiągnąć tak wysoki stopień wykształcenia, że przewyższała współczesnych sobie filozofów, stała się kontynuatorką wznowionej przez Plotyna filozofii platońskiej i potrafiła wykładać na prośbę zainteresowanych wszelkie, jakie by nie były, doktryny filozoficzne. Dlatego też garnęli się do niej zewsząd, ci którzy chcieli się poświęcić nauce filozofii. Ze względu na zmuszającą do szacunku szczerość i swobodę wypowiedzi, którą zapewniło jej posiadane wykształcenie, umiała mądrze występować także i wobec przedstawicieli władzy; i nie potrzebowała się wstydzić, kiedy się pojawiła wśród mężów: wszyscy nie tylko szanowali ją dla nieprzeciętnej roztropności, ale nawet czuli się onieśmieleni. Otóż tym razem przeciwko niej uzbroiła się zawiść. Ponieważ bowiem dość często spotykała się z Orestesem, fakt ten skłonił ludzi ze sfer kościelnych do wysunięcia oszczerczego oskarżenia, że to właśnie ona stoi na zawadzie i sprzeciwia się nawiązaniu przyjaznych stosunków pomiędzy Orestesem a biskupem Cyrylem. Tak więc ludzie porywczego usposobienia, którym przewodził lektor Piotr, umówiwszy się między sobą upatrzyli moment, kiedy owa niewiasta wracała skądś do domu, i wyrzuciwszy ją z lektyki zawlekli pod kościół zwany Cezarejon; tu zdarłszy z niej szaty zabili ją odłamkami skorup. Następnie rozszarpawszy ciało na sztuki poznosili poszczególne części na miejsce zwane Kinaron i spalili w ogniu. Zbrodnia ta ściągnęła na Cyryla i na Kościół w Aleksandrii niemało hańbiących zarzutów. Bo ci, co żyją według religii Chrystusowej, nie mają absolutnie nic wspólnego z morderstwami, bitwami i podobnymi do tych sprawami[33].
”
Niektórzy historycy oraz teologowie (i patrolodzy) kościoła katolickiego mają inne zdanie o roli Cyryla w publicznym mordzie Hypatii. J.Daniélou i I. Marrou (1963) przedstawiają zabójstwo Hypatii jako samosąd tłumu, będący przejawem bezprawia[34]. B. Altaner i A. Stuiber uważają (1978 r.), że nie można biskupa Aleksandrii fałszywie obarczać winą za śmierć Hypatii[35]. Autorzy tomu pierwszego dzieła pt. Świat Bizancjum, pod redakcją C. Morrisson (2004 r.), będący badaczami francuskiego CNRS, Sorbony i Uniwerystetu we Fryburgu i in., stwierdzają, że za mord dokonany na Hypatii winić należy zaostrzanie się religijnych namiętności w społeczeństwie Aleksandrii, którym sprzyjała nietolerancyjna postawa Cyryla. Podobnie działo się w Konstantynopolu i innych ośrodkach Bizancjum:
„ Świadczą o tym wydarzenia w Aleksandrii, którym sprzyjała nietolerancyjna postawa patriarchy Cyryla (412-444): była to masakra chrześcijan zgromadzonych przed jednym z kościołów spalonych przez Żydów, a następnie zabójstwo filozofki Hypatii przez fanatycznych chrześcijan (415), którzy ukamienowali ją i spalili jej zwłoki po ich uprzednim poćwiartowaniu (Sokrates, Hist. eccl. VII,15). Akty przemocy powtarzają się także w innych miastach, a zwłaszcza w Konstantynopolu, gdyż kontrowersje natury doktrynalnej i kościelnej wywołują namiętności, jakie nawet dziś trudno sobie wyobrazić. Nie są one jedynie przejawem konfliktów frakcji, gry interesów czy rywalizacji osób albo miast (jak w przypadku rywalizacji szkół antiocheńskiej i aleksandryjskiej)[36].
”
O niepokojach religijnych na terenie Egiptu i Aleksandrii wspomina również praca zbiorowa Religie starożytne Bliskiego Wschodu pod red. Krzysztofa Pilarczyka:
„ Wielokrotnie w pierwszych wiekach naszej ery miało miejsce prześladowanie egipskich chrześcijan;
po zwycięstwie chrześcijaństwa nastąpiło nie mniej zajadłe prześladowanie "pogan".
Spalenie Biblioteki Aleksandryjskiej, zburzenie Serapeum i zamordowanie Hypatii, to kolejne odsłony tego dramatu. Świątynie dawnych bóstw były zamieniane na kościoły[37].
”
Pamięć o Hypatii[edytuj]W wierszu "Traktat moralny" napisanym w 1947 polski poeta Czesław Miłosz wspomina o Hypatii[38]:
„ Biedna Hypatia, z której zdarli
Suknie na placu Aleksandrii
”
Powyższy cytat stanowi również motto książki Marii Dzielskiej Hypatia z Aleksandrii[39].
Na cześć Hypatii została nazwana planetoida (238 Hypatia), krater[40] i grupa rowów na Księżycu oraz rodzaj ciem z rodziny niedźwiedziówkowatych[41].
Hypatia w kulturze[edytuj]
Fotografia z 1867 roku autorstwa Cameron pt. Hypatia2009 - film Agora, reż. Alejandro Amenábar, w roli głównej (jako Hypatia) Rachel Weisz.
W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku w Brooklyn Museum otworzono wystawę ceramiczną poświęconą Hypatii[42].
Smithsonian Institution posiada w swoich zbiorach rycinę przedstawiającą atak chrześcijańskiego tłumu na Hypatię[43].
Angielska fotografka Julia Margaret Cameron wykonała zdjęcie zatytułowane Hypatia.
nobel dla z sieci - bardzo ciekawe tylko o czym ty piszesz?
Jezus i Dionizos
Dzieje Dionizosa w równie wielkim stopniu „natchnęły" Jana, co dzieje Heraklesa. Oto niektóre paralele: Dionizos jest również synem boga (Zeusa) i śmiertelnej kobiety, jest bogiem cierpiącym, ukrzyżowanym i zmartwychwstałym (gminy dionizyjskie czciły Dionizosa jako ukrzyżowanego boga nad ołtarzem, na którym znajdowały się naczynia z winem). Również Dionizos zwany był logosem. "Kult Dionizosa był chyba pierwszym w świecie śródziemnomorskim, którego wyznawcy prowadzili działalność misyjną, i rozpowszechnił się w Grecji już w VIII wieku przed naszą erą. Sanktuaria tej religii znajdowały się we wszystkich znaczniejszych miastach greckich. Ponadto w Rzymie doliczono się już w roku 186 przed Chrystusem siedmiu tysięcy wyznawców Dionizosa. Stał się on ulubionym bogiem świata antycznego. Od Azji po Hiszpanię czczono go podczas wspaniałych świąt i procesji (...) imię Dionizos staje się tak powszechnie używane, że bez oporów noszą je (...) nawet biskupi (...) Jeden z najbardziej znanych tytułów Dionizosa, Ťpęd winorośliť, ewangelia Jana przenosi na Chrystusa [mówi Jezus: "Ja jestem prawdziwym krzewem winnym" - por. J 15, 1-6], w innym tekście chrześcijańskim [Didache] z początku II wieku nazywany jest Ťświętą winoroślą Dawidať" (Deschner). O tym jak bardzo popularny był kult Dionizosa w początkach chrześcijaństwa dowodzi odkrycie w Londynie malowideł ściennychprzedstawiających Bachusa wraz z korowodem bachantek i menad, kobiet towarzyszących bogu w jego podróżach. Cała scena jest otoczona przedstawieniami kiści winogron, kwiatów, mirtu i liści winnego krzewu. Archeolodzy datują odnalezione malowidło na 120-160 r. n.e. (PAP, 6 II 2002). Bardziej wnikliwi chrześcijanie zdają sobie sprawę z owych „podobieństw", gdyż informuje o nich jeden z Ojców Kościoła, św. Justyn, najwybitniejszy apologeta chrześcijański, który już w II w. spostrzegł wiele zbieżności między Jezusem oraz Dionizosem, tym niemniej nie stanowi to dla niego żadnego argumentu przeciwko chrześcijaństwu (zob. Dialog z żydem Tryfontem 69, 2-3). Cud w Kanie — najbardziej zadziwiający (Jan unikał raczej kompromitujących cudów), bezsensowny (cóż wspólnego z jego misją ma wyprodukowanie około 600 litrów wina? — nie bez kozery zwano Jezusa "winopijcą") i nie pasujący do Jezusa cud (był generalnie uzdrowicielem, jedyny podobny do tego mógłby być cud rozmnożenia chleba, jednak tamten miał trochę głębsze znaczenie), znalazł się u Jana (i tylko tam!) dzięki Dionizosowi. W rzeczywistości był to cud dokonany przez Dionizosa, a przypisany później Jezusowi. Opisywał go m.in. Eurypides (ok. 480-406 p.n.e.) w Bachantkach (Jak się niżej przekonamy — nie jest to jedyne zapożyczenie w tekstach NT z owego dzieła greckiego) przy opisie misteriów dionizyjskich (wieś Kana, która u Jana ma być jednym z głównych miejsc działalności publicznej Jezusa, przez synoptyków nie jest nawet wspominana). Rocznicę wesela w Kanie obchodzili chrześcijanie w dawnej liturgii 6 stycznia. Dziwnym trafunkiem akurat z 5 na 6 stycznia zaczynało się święto ku czci Dionizosa (w Gerazie pod chrześcijańskim martyrionem głównego kościoła odnaleziono ślady świątyni Dionizosa). Tych pogańskich mesjaszów jest znacznie więcej, to tylko jeden przykład.
Najstarszy zmartwychwstający bóg zbawiciel to TAMMUZ - babiloński syn boga wody - Enkiego/Ea również był (jak Jezus) "latoroślą". Tammuz, będący synem bożym, królem-pasterzem owiec, to jeden z najstarszych corocznie umierających i zmartwychwstających zbawców , który posłużył jako wzór dla następnych mitów (był nawet utożsamiany z egipskim Ozyrysem czy grecko-rzymskimi Adonisem i Dionizosem).
MITRA - perski bóg Mitrabył: pasterzem, namaszczonym, zbawcą, prawdą, logosem, światłem, umarł dla ludzi i zmartwychwstał . Jego wyznawcy spożywali rodzaj świętej komunii - (Somę/Haomę) której echo stanowi dzisiejsza eucharystia.
HORUS - najbardziej znane oszustwo biblijne wiąże się z egipskim MITEM starszym o setki lat od mitu Jezusa - Horus bóg-sokół urodził się z dziewicy 25 grudnia pod wschodnią gwiazdą w stajni, był nazywany barankiem, pomazanym, bogiem pasterzem, chodził po wodzie, został ukrzyżowany między dwoma drzewami i zmartwychwstał.
Jak wiemy: Jezus poszedł do Betanii obudzić z martwych Łazarza. Horus na długo przed nim poszedł do Bethanu by wskrzesić ojca. Beth-Anu to oczywiście "Dom boga Anu" a Łazarz to wcześniejszy El-Azar-us . Jak widzimy autorom ewangelii nie chciało się nawet porządnie zmienić niektórych imion.
KRYSZNA tak samo jak Chrystus narodził się z dziewicy, urodził się w żłobie, jego przyjście było zwiastowane, również uratował się z wielkiej rzezi zgotowanej przez tyrana, był "bogiem-pasterzem", czynił cuda, uzdrawiał chorych, wskrzeszał zmarłych, gardził materialnym bogactwem, przemienił się w obecności swych uczniów, umarł, zmartwychwstał i wstąpił do nieba. Mit Kryszny jest setki lat starszy niż mit Chrystusa. HERAKLES - Grecy przedstawiali Heraklesa z kolumnami, które tworzyły znak krzyża. Z tego wizerunku zapożyczono motyw Jezusa-siłacza niosącego krzyż! Postacie Chrystusa i Heraklesa są podejrzanie podobne. Obaj byli logos, obaj byli synami najwyższego boga i byli prześladowani ( Her a i Her od). Herakles ze szczytu góry widział królestwo tyrana. Jezusowi szatan pokazywał z wysokiej góry "wszystkie królestwa". Umarli w identycznych okolicznościach (trzęsienie, ciemności) i obaj mówili to samo: "Wykonało się" (Jezus tylko u Jana, który chyba miał całkiem sporą bibliotekę starożytnych mitów ). Obaj zmartwychwstali i odlecieli do nieba. Mit Heraklesa jest starszy od Jezusowego o 500 lat. LICZBA 12
Jak wiemy Jezus miał 12 uczniów... 12 uczniów to symbol charakterystyczny dla wcześniejszych pogańskich religii.
Horus miał 12 uczniów
Kryszna miał 12 uczniów
Budda miał 12 uczniów
Herakles miał 12 prac
Liczba pierwszych najważniejszych bogów sumeryjskich to 12
Zodiak ma 12 znaków
Bóg Serapis miał 12 znaków zodiaku na swym ciele
perski bóg Mitra także był otoczony przez 12 znaków zodiaku
Jeżeli chcecie wierzyć w boga zbawiciela który zmarł aby wasze grzechy zostały wam odpuszczone, dokonajcie wyboru w legendach starożytnych ponieważ tam go z pewnością znajdziecie.
Oto kilka bogów " synów boga" (do wyboru) którzy posiadali podobną mitologie jak Jezus chrześcijan.
Kriszna, Bouddha, Osiris, Horus, Mithra, Baal, Tammuz, Attis, Zoar.....
Na jego urodzenie przybyło trzech króli / aniołów :Bouddha, Horus,Osiris, Krishna, Mithra, Jezus.
Jego urodzenie było zapowiedziane przez gwiazdę: Buddha, Horus, Osiris, Krishna, Jezus
Urodził się z cnotliwej matki : Attis, Bouddha, Dionysos, Bacchus, Horus, Osiris, Krishna, Mithra, Jezus,
Urodził się 25 grudnia: Attis, Bouddha, Dionysos, Bacchus, Horus, Osirys, Kriszna, Mithra, Jezus
Otrzymał prezenty na urodzenie od trzech króli : Bouddha, Kriszna, Jezus
Był jednocześnie synem świętym i ojcem: Attis, Jezus
Pochodził z dynastii królewskiej: Bouddha, Horus, Osiris, Jezus,
Nauczał w świątyni w wieku lat 12: Bouddha, Horus, Osiris, Jezus,
Miał 12 uczniów: Horus, Osiris, Bouddha, Horus, Osiris
Ukazał się jako prawiący prawdę w wieku lat 30: Horus, Osiris, Jezus,
Twierdził że... ten chleb jest moim ciałem.....: Attis, Dionysos, Bacchus, Mithra, Jezus
Dokonał wielu cudów : Bouddha, Horus, Osiris, Kriszna, Jezus
Leczył chorych: Bouddha, Krishna, Jezus
Karmił setki ludzi małym kawałkiem chleba : Bouddha, Jezus
Chodził po wodzie: Bouddha, Horus, Osiris, Jezus
Został przeobrażony na górze: Bouddha, Horus, Osiris, Jezus
Zmarł na krzyżu pomiędzy dwoma złodziejami: Horus, Jezus
Zmarł aby zbawić ludzkości :Attis, Dionysos, Bacchus, Krishna, Mithra, Jezus
Zszedł do piekieł: Attis, Jezus
Pozostał w grobie 3 dni : Attis, Horus, Osiris, Mithra, Jezus
Jego grób otworzył sie w sposób cudowny: Bouddha, Jezus,
Zmartwychwstał i ukazał się wiernym: Bouddha, Dionysos, Bacchus, Horus, Osiris, Krishna, Mithra, Jezus,
Wstąpił do nieba: Bouddah, Krishna, Jezus
Pewnego dnia wróci sądzić zmarłych: Bouddha, Krishna, Jezus,
Będzie panować 1000 lat : Horus, Osiris, Jezus
to nieprawda to co pisze z sieci ja tam bylem i widzialem ze to nie ci tylko inni to zrobili na targu
to robota diabła ze tak sprawił a jp2 nie dał rady, marsz mocherów i kiboli wstrzymany na lepszą pogodę, dresiarnia będzie mogła się rozebrać ehhhehe
O zdrajcach przeczytasz tutaj Tadzik-sprzedana Polska
7-iu biskupów i Prymas należeli do "Targowicy" , po nazwisku : 1. Prymas Michał Jerzy Poniatowski 2.bp.Chełmski Wojciech Skarszewski, 3. bp. Żmudzki Jan Stefan Giedroyć, 4. bp. Poznański Antoni Onufry Okęcki, 5. bp. Łucki Adam Naruszewicz, 6.bp. Wileński Ignacy Jakub Massalski, 7. bp.Inflancki Józef Kossakowski, 8. bp. Przemyski Michał Sierakowski, o takich kreaturach jak Szczęsny Potocki, Xawery Branicki, czy Seweryn Rzewuski lepiej nie wspominać ! A całej tej bandzie błogosławił i życzył powodzenia na uroczystym połączeniu Targowiczan Litwy i Polski, Papież Pius VI. tzw. >Konfederacja Obojga Narodów
obuc sie polsko i nie czytaj tego z sieci
z sieci nie wysylaj tych glupot zdrajco narodu rozumisz?
Llogario Pujola - kataloński biblista i badacz tekstów staroegipskich, były ksiądz, który studiował teologię na uniwersytecie w Strasburgu. Napisał książkę "Jezus, 3000 lat przed Chrystusem. Faraon zwany Jezusem?, w której dowodzi, iż życie Jezusa Chrystusa opisane w Ewangeliach jest repliką wcześniejszych o 3000 lat pism egipskich mówiących o faraonie. Jako dowód podaje między innymi następujące zbieżności:
- Faraona w starożytnym Egipcie uważano za syna boga, był człowiekiem, a zarazem bogiem jak Jezus. Jego matce zwiastowano boskie poczęcie, tak jak potem poczęcie Jezusa. Faraon był pośrednikiem między ludźmi a Bogiem, zmartwychwstał i wstąpił do nieba.
- Modlitwa "Ojcze Nasz", którą według tradycji chrześcijańskiej ułożył Jezus, jest prawie jednakowa z "Modlitwą ślepca", która znajduje się w tekście egipskim z 1000 roku przed Chrystusem.
- Tekst egipski (w języku demotycznym) z 550 r. przed Chrystusem, "Opowieść Satmiego", mówi: "Cień boga pojawił się przed Mahitusket i oznajmił jej: ?Będziesz miała syna, którego będą zwać Si-Osiris?". W tłumaczeniu Mahitusket znaczy "Łaski pełna". A Si-Osiris znaczy "syn boga", czyli syn Ozyrysa.
- W mitologii egipskiej Set chce zabić dziecko imieniem Horus. Jego matka Izyda ucieka, więc z nim. Tak jak Święta Rodzina ucieka do Egiptu.
- Egipcjanie uważali mirrę, kadzidło i złoto za emanacje boga Ra: złoto było jego ciałem, kadzidło jego zapachem, a mirra jego nasieniem.
- Obraz uczty, który znajduje się on na grobie egipskim w Paheri (1500 lat przed Chrystusem). Przedstawia zamienienie wody w wino przez faraona (jest tam sześć dzbanów, w cudzie, jakiego dokonał Jezus, jest też sześć dzbanów. Teologowie ciągle zadają sobie pytanie, dlaczego sześć (Llogari Pujol twierdzi, że dlatego, iż skopiowano opowieść egipską)
- Bóg Sobek, o czym opowiadają "Teksty z piramid", z 3000 roku przed Chrystusem rozmnożył chleb i ryby i rozdał ludziom na brzegu jeziora Faiun. Następnie chodzi po wodach tego jeziora. (Na gotyckich malowidłach przedstawiających cudowny połów ryb przez apostołów można się dopatrzyć, że te ryby to specjalny gatunek żyjący tylko w Nilu).
- Ozyrys, bóg zboża, umierający, co roku, pozwalał Egipcjanom żywić się swoim ciałem (chlebem). W "Tekstach z piramid" zwany jest także "panem wina". Ozyrys daje Izydzie do picia z kielicha swoją krew, by pamiętała o nim po jego śmierci.
Horus został zrodzony z dziewicy - Jezus został zrodzony z dziewicy
Przybranym ojcem Horusa był Seb lub Seph - Przybranym ojcem Jezusa jest Joseph (Józef)
Horus miał królewski rodowód. - Jezus miał królewski rodowód
Narodzinom Horusa towarzyszyły solarne bóstwa [star gazers] które podążały za gwiazdą Syriusza przynosząc dary - Narodzinom Jezusa towarzyszyło, 3ch mędrców [Zoroastrian star gazers], którzy podążali za "gwiazdą na wschodzie" niosąc dary
Narodziny Horusa były obwieszczone przez anioły. - Narodziny Jezusa były obwieszczone przez anioły
Herut próbował zamordować niemowlę Horusa. - Herod zamordował każdego pierworodnego próbując zabić Jezusa (przyszłego mesjasza)
Horus był ochrzczony przez chrzciciela Anupa nad rzeką w wieku 30 lat - Chrystus był ochrzczony przez Jana chrzciciela nad rzeką w wieku 30 lat
Horus opiera się pokusie złego Suta (Sut był prekursorem hebrajskiego Szatana) na wysokiej górze - Jezus opiera się pokusie szatana na wysokiej górze
Horus miał 12 uczni - Jezus miał 12 uczni.
Horus dokonywał cudów jak chodzenie po wodzie i uzdrawianie chorych - Jezus dokonywał cudów jak chodzenie po wodzie i uzdrawianie chorych
Horus wskrzesił z martwych swego Ojca Ozyrysa [Osiris] - Jezus wskrzesił z martwych Łazarza(Lazarus). Warto zwrócić uwagę na to, że Lasarus to zdrobnienie Elasarus - końcówka "us" jest zromanizowana. Imie Elasar(us) jest wywiedzione od ?El-Asar?, imieniem tym obdarzano Ozyrysa
Horus był pochowany i zmartwychwstał w mieście Anu. Miejsce Bethany wspominane przez św. Jana pochodzi od 2ch słów "Bet" i "Anu", które należy tłumaczyć "Dom Anu"
Horus był ukrzyżowany - Jezus był ukrzyżowany
14. Horusowi towarzyszy 2 złodziei przy ukrzyżowaniu - Jezus został ukrzyżowany z dwoma łotrami.
Horus był pochowany w grobowcu Anu - Jezus został pochowany w grobowcu w Bethany
Horus zmartwychwstał po 3 dniach - Jezus Zmartwychwstał po 3 dniach.
Zmartwychwstanie Horusa było obwieszczone przez 3 kobiety - Zmartwychwstanie Jezusa było obwieszczone przez 3 kobiety
Horusowi nadano tytuł, KRST co oznacza pomazaniec - Jezusowi nadano tytuł Chrystus[Christos] co oznacza pomazaniec
W tekstach historycznych z tamtych czasów niby życia Jezusa nie ma żadnej wzmianki o Jezusie. Nie ma tez wzmianki o trzęsieniu ziemi po jego śmierci ani o zaćmieniu słońca, które miało mieć miejsce po śmierci Jezusa. To, co można znaleśc to tylko fałszerstwa chrześcijańskich kopistów, którzy próbowali do tekstów Flawiusza wklejać nieudolnie zresztą zapiski o Jezusie. Jezus jest bogiem solarnym podobnie jak dziesiątki przed nim, zwróćmy uwagę jak często w kościele mówi się, że Bog to światłość lub światło, A monstrancja to wypisz wymaluj słońce jest tak, dlatego że skopiowano wierzenia Egipcjan. Jezus Chrystus to postać całkowicie zmyślona, podobnie jak inni Bogowie przed nim. Czy ma ktoś jeszcze jakieś wątpliwości, że nowa religia to plagiat wierzeń egipskich. Ktoś powie to przypadek!? Raczej nie za dużo podobieństw. Historię o Jezusie nawet niezmyślone, ale skopiowano to, co wcześniej zmyślili Egipcjanie.
Ponadto takich Jezusów w owych czasach było więcej
Jako chłopiec bywa często w świątyni i wszyscy podziwiają jego mądrość. Później w towarzystwie uczniów, wędruje wygłaszając kazania. Jego czyny zyskują mu sławę człowieka obdarzonego boskością i on sam podaje się za Boga, bądź wysłannika Bożego. Jego ambicje reformatorskie dotyczą nade wszystko etyki. Niejeden człowiek doczekuje się dzięki niemu poprawy swego losu, jest przeciwny krwawym ofiarom. Z pewnego młodego mężczyzny wypędza złe duchy i pozyskuje w nim naśladowcę.Uuświadamia jakiemuś zamożnemu młodzieńcowi, że bogactwo nie ma żadnej wartości.. Zna nawet ludzkie myśli. Ucisza burzę na morzu, sprawia, że ustaje trzęsienie ziemi, uzdrawia paralityków, ślepców, wypędza demony, wskrzesza dziewczynę, którą chciano właśnie pogrzebać. Zapowiada swoim towarzyszom, że zostanie uwięziony i skazany. A potem mówi się o jego zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu. (...) zmartwychwstały ukazał się dwóm swoim uczniom i pozwolił im nawet ująć się za rękę, iżby się przekonali, że on żyje"
O kim mowa powiecie wiadomo to Jezus Chrystus.
Niestety błąd to opowieść o Apoloniuszu z Tiany
Ważniejsze bóstwa solarne:
? aztecki Huitzilopochtli
? babiloński Szamasz
? bałtycka Saule
? celtycki Lug
? egipski Re (Ra) lub Amon-Re (Amon-Ra), Aton
? grecki Apollo i Helios, którego kult przetrwał po części w kulcie świętego Eliasza
? indoirański Mitra
? indyjski Surja i Sawitri
? inkaski Inti
? japońska Amaterasu
? rzymski Sol
? słowiański Swaróg
? staroarabska Hunam
? skandynawska Sol
zdrajco narodu, rozumisz!!! nie wiesz ze polska jest juz kolonialna??!!
przeciez droge jezus mial jakies 1980 lat temu po co to robic po raz kolejny?? ja nie widze wogole sensu w takim glupim lazeniu. w imie czego to jest?? po co?? chodza i paraduja i blokuja ulice!! oby nikt przez ten motloch wijacy sie kilometrami nie zszedl kiedy nie zdazy karetka dojechac na czas ;/
poco wy tam idziecie? jeszcze bierzecie dzieci i robicie sztuczny tlum. co wam to da? zycie wieczne?;D nie tedy droga...
idziecie bo tak wypada bo co sasiedzi powiedza, bo trzeba sie pokazac a tak naprawde wiekszosc swoim postepowaniem i gadka udowadnia codziennie ze Boga ma gleboko w d......! i to jest najbardziej zalosne!!
Prawdziwy patriota nie ma czasu na naukę ojczystego języka, stadionowe zadymy i marsze z pochodniami zajmują za dużo czasu
@tadzik
obuć?
Czyli włożyć buty?
PS
Czasami warto stosować ortografię i polskie litery.
postaraj sie zrob mi te laske ;)
witaminner dejno numer giegie!
mimi dej no pokurzyc! no dej no ! mimi, mimi dej no pokurzyc!
Raz już w 2009 roku bp.Frankowski poprowadził drogę przez krzyżową przez Stalową Wole...Ciewawe która teraz działka teraz jest wzięta na celownik?
Może będą chcieli odzyskać tą co stracili na Okulickiego po trzech latach okupacji?
~nini
To Bóg sugeruje wiernym katotalibom że oddają cześć pedofilom i złodziejom w czarnych kieckach a nie jemu
Dodano: 16 Marca 2013 13:01:00
W tradycji biblijnej – chrześcijańskiej i żydowskiej, gdzie za
pierwszy dzień tygodnia uznawana jest niedziela,
sobota jest siódmym, ostatnim dniem tygodnia[2].
W religii żydowskiej sobota jest dniem świątecznym, zwanym szabatem.
Biblijna opowieść o stworzeniu świata wyjaśnia jej genezę – ostatniego dnia tygodnia Bóg odpoczął po dziele stworzenia.
W ortodoksyjnym judaizmie ściśle przestrzegany jest nakaz powstrzymania się od pracy.
Trzy czwarte katolików ankietowanych przez Instytut Allensbacha uważa,
że znaczenie Kościoła w życiu niemieckiego społeczeństwa będzie systematycznie maleć.
Zmiany te widać najwyraźniej w prawodawstwie,
gdzie przeforsowano ostatnio
legalizację związków homoseksualnych.
W 1997 roku wspomniany arcybiskup Dyba w wywiadzie dla „Spiegla” mówił,
że „ustawy stają się coraz bardziej pogańskie”
i Niemcy są na najlepszej drodze,
by stać się
„republiką pogańską”.
Od tamtego czasu, niestety, proces ten się pogłębił.
(autor: Grzegorz Górny)
Przez okres Bemedykta XVI w Niemczech co roku odchodzilo z KK
100 000 wiernych,
nie lepiej bylo za naszego Jana Pawla II.
To Bóg sugeruje wiernym katotalibom że oddają cześć pedofilom i złodziejom w czarnych kieckach a nie jemu
jademy
a kiedy marsz obuc sie polsko?
23 marca w Warszawie.
a kiedy marsz obuc sie polsko?