Matka z dzieckiem zatruły się czadem

We wtorek 15 stycznia o godz. 19.45 do stalowowolskiego szpitala trafiły dwie kolejne osoby, które zatruły się tlenkiem węgla. Tym razem w komorze hiperbarycznej umieszczono matkę z małym dzieckiem.

Najczęściej tlenek węgla daje o sobie znać w czasie kąpieli, podobnie było i tym razem. Matka z dzieckiem zatruły się czadem, kiedy to kobieta wieczorem kąpała swoją półtoraroczną córkę. 27-latka z dzieckiem zamieszkują w okolicach Stalowej Woli. Do stalowowolskiego szpitala trafiły o godz. 19.45. Ich życiu nie zagraża niebezpieczeństwo, muszą jednak odbyć 5 sprężeń w komorze hiperbarycznej.

W tym, jak i innych przypadkach do całej sytuacji nie doszłoby gdy w mieszkaniu został zamontowany czujnik. Chcielibyśmy przestrzec również przed tym, że należy sprawdzić czy zakupiony czujnik działa poprawnie. W ubiegłym roku wydarzyła się sytuacja, kiedy to rodzina zatruła się tlenkiem węgla pomimo, że miała czujnik, nie dał on znać o tym, że w mieszkaniu poziom czadu wzrastał. Jak się okazuje bywają także przypadki, kiedy lekceważymy objawy złego samopoczucia, a nawet działanie urządzenia. W 2012 r. w powiecie stalowowolskim doszło do zdarzenia, gdzie matka dzieci kiedy usłyszała w łazience sygnał czujnika, który alarmował o wydobywającym się z piecyka tlenku węgla całkowicie zignorowała urządzenie. Co ciekawe, wyłączyła czujnik, by nie przeszkadzał jej w kąpieli dzieci. Kobieta uskarżała się tego dnia na bóle głowy i nudności, które wskazywały na to, że może się znajdować się w mieszkaniu tlenek węgla, niestety te objawy całkowicie zignorowała. Po fakcie mieszkanka naszego powiatu przyznała, że nie czuła, by wydobywał się gaz więc wydawało się jej, że wszystko jest w porządku.

Śmiercionośny tlenek węgla nazywany inaczej czadem to bezwonny zabójca. Tlenek węgla jest gazem duszącym chemicznie. Oddychanie mieszaniną gazów zawierającą CO prowadzi do niedotlenienia. Ulegają zwolnieniu oksydacyjne procesy metaboliczne, w komórkach gromadzą się kwaśne metabolity, zmniejsza się napięcie ścian naczyń mózgowych z następowym rozszerzeniem tętnic. W fazie rozszerzenia przepływ krwi przewyższa potrzeby komórek nerwowych, prowadząc w efekcie do przekrwienia mózgu.

W początkowym okresie występują: bóle, zawroty głowy, uczucie tętnienia w skroniach, osłabienie słuchu, szum w uszach, postępujące zobojętnienie, które uniemożliwia pacjentowi trzeźwą ocenę sytuacji i próby samo-ratowania się. Następnie pojawiają się nudności, wymioty, zaburzenia świadomości aż do śpiączki, z bezwiednym oddawaniem moczu i stolca. W miarę upływu czasu narastają objawy obrzęku mózgu: wzmożone napięcie i drżenie mięśniowe, drgawki, prężenie odmóżdżeniowe, wygórowane odruchy fizjologiczne. Odruchy patologiczne Babińskiego i Oppenheima, objaw pływających gałek ocznych i anizokoria są o zmiennym nasileniu i lateralizacji. Oddech pogłębia się i przyspiesza.