13 i piątek? Straszne!

Trzynastego w piątek boimy się wielu rzeczy. To już drugi taki wyjątkowy dzień w roku, a w lipcu czeka nas trzeci, ostatni. Poszukaliśmy pechowców, którzy trzynastego w piątek nie mieli łatwego życia...

Co wydarzyło się 13 w piątek?

Mieszkańcy Stalowej Woli opowiadają swoje historie z feralnych piątków

Osiem dwój i koniec żartów!

- Kilkanaście lat temu wierzyłam święcie, że tego dnia lepiej nie chodzić do szkoły. Za każdym razem gdy poszłam, dostawałam pałę. W trzeciej klasie postanowiłam omijać te dni i nie robić sobie krzywdy. No i przyszedł feralny trzynastego, piątek. Postanowiłam iść na wagary. Pamiętam jak dziś. Mieliśmy sześć lekcji: matematykę, polski, język, biologię, plastykę i coś tam jeszcze. Oczywiście w domu nie powiedziałam, że robię sobie wolne. Po drodze do parku zwierzyłam się przyjaciółce, ale ona mnie wyśmiała i popukała się w czoło, a potem przez kilka minut mówiła mi jaka jestem głupia i naiwna. W końcu stwierdziłam, że chyba faktycznie przesadzam i sama sobie sprowadzam myślami pecha. Poszłam w końcu do szkoły. Jaki wynik? Dostałam pałę ze wszystkiego, nawet z plastyki, a z matmy i polskiego po dwie! Więcej nie ruszam się tego dnia z domu i nie planuję żadnych rzeczy. Dmucham na zimno. Z koleżanka pokłóciłam się na dobre parę lat.

Złamana noga i... zmieniłem zdanie

- Trzynastego i to w piątek to dzień, w którym drżę od świtu. Kiedyś wydawało mi się, że pech dopada mnie tego dnia zawsze, ale to tylko tak lekko. Dwa lata temu zmieniłem zdanie. Spadłem z dachu, złamałem sobie nogę i dwa żebra. Od tego czasu wole uważać. Tak na wszelki wypadek.

Pobili mnie, wyrzucili z pracy i jeszcze się zatrułem

- Kilka lat temu pech się mnie nie imał, ale śmiałem się z kumpli, którzy mówili, że to feralny dzień i lepiej uważać. Popukałem się w głowę i poszedłem sobie na przystanek. W Rozwadowie wsiadłem w czwórkę i pojechałem do Niska. Potem spotkałem kumpla i poszliśmy na piwo i potem powłóczyć się po mieście. Zrobiło się ciemno. Jacyś goście napadli nas i tak nam wtłukli, że nie mogliśmy chodzić przez miesiąc. Ale nic, nie wierzyłem w pecha nadal. Za rok to samo. Tyle, że tym razem mocniej zabolało, bo szef mnie wezwał jednego takiego trzynastego w piątek i wylał mnie z pracy. Za jakiś czas znów trzynastego, piątek. Więc siedzę w domu, nigdzie nie idę, co będę pecha popychał. Zamówiłem sobie pizzę, wyjąłem lody i... tak się zatrułem, że dwa tygodnie z łózka nie wstawałem. Wierzę w pecha i najchętniej przespałbym cały taki dzień.

Uciekł mi narzeczony

- Z Jackiem chodziliśmy ze sobą od trzech lat. Mieliśmy się pobrać. To właśnie trzynastego, w piątek zostawił mi list, że mnie rzuca i wyjeżdża do Anglii. Nienawidzę od tej pory takich piątków, choć od tego zdarzenia minęło 10 lat, mam męża i dziecko, to jednak zadra została i kiedy przychodzi trzynasty i piątek mam gęsią skórkę i wrażenie, że los depcze mi po piętach i czeka by mi znowu dopiec.

Trzynastego nawet w grudniu jest wiosna!

Strach przed tym dniem odczuwany jest w krajach anglojęzycznych, francuskojęzycznych, portugalskojęzycznych. Obawiają się go oprócz Polaków także między innymi: Niemcy, Austriacy, Szwedzi, Norwegowie, Czesi, Słowacy, Belgowie, Bułgarzy, Finowie. Strach ten nazywany jest naukowo paraskewidekatriafobią.

Dla katolików dzisiejszy dzień to część oktawy Wielkiej Nocy. W dniu dzisiejszym nie ma zwyczajowego piątkowego postu. Tak więc może skoro wciąż czujemy świąteczną atmosferę, może lepiej skupić się na radości wynikającej ze świętowania niż smucić pechowym dniem.

A Tobie co złego wydarzyło się trzynastego w piątek?