Wilcza Wola – wędkarski horror

Zalew w Wilczej Woli (Zbiornik Maziarnia) został utworzony ze spiętrzenia rzeki Łęg w latach 80 ub. w. na terenach gmin Raniżów i Dzikowiec (powiat Kolbuszowa, woj podkarpackie).

Zbiornik o powierzchni 160 ha i pojemności ponad 2,5 mln m3 cieszył się uznaniem wśród wędkarzy i turystów, nie tylko z Podkarpacia. Duża populacja leszcza i sandacza, oraz występujące powszechnie grube karpie czy liny były atutami zbiornika przyciągającymi amatorów wędkarstwa z najdalszych okolic.

Wodą opiekował się niegdyś OPZW Rzeszów i nadał jej status łowiska specjalnego. Licencje sprzedawały się znakomicie, presja na zbiornik była duża (kłusownicza także) jednak zarybienia i częste kontrole pozawalały na to aby rybostan utrzymywał na znakomitym jak na polskie standardy poziomie. Świadczyć mogą o tym relacje wędkarzy łowiących na zbiorniku od czasów jego powstania. Jak zapewniają złowienie kompletu sandaczy (60-70 cm) w samo południe nikogo wówczas nie dziwiło.

W 2007 r. zbiornik leżący na granicy OPZW rzeszowskiego i tarnobrzeskiego został przejęty przez ten drugi. Od tego czasu łowisko straciło miano łowiska specjalnego i do dziś traktowane jest na równi z pozostałymi zbiornikami w okręgu. Wielu wędkujących zaczęło z czasem zauważać zmniejszanie się pogłowia ryb, narzekać na mniejszą ilość łowionych okazów. Winne takiemu stanu rzeczy są niedostateczne zarybienia gatunkami ryb niegdyś stanowiącymi podstawę ichtiofauny zalewu, sporadyczne kontrole i brak poszanowania RAPR przez znaczną część wędkujących co w rezultacie przełożyło się z biegiem lat na kłusowniczo-mięsiarski raj dla kłusowników i nieetycznych wędkarzy. Powolna agonia zbiornika była coraz bardziej wyraźna z roku na rok i coraz dramatyczniej mówiono o działaniach PZW czy PSR. Nikt jednak nie spodziewał się tego co ma nastąpić w niedalekiej przyszłości...

W Podkarpackim Serwisie Wędkarskim kilka miesięcy temu zaczęły pojawiać się informacje o rzekomym planowaniu spuszczenia wody ze zbiornika. Wówczas zaczęto się zastanawiać, jakie mogły być powody takiej decyzji. Teorii było wiele, od przejęcia zbiornika przez prywatne osoby i zagospodarowanie go pod turystykę, po pogłębianie czy też naprawą tamy. Oczywiście nie mogło zabraknąć pytań o to co stanie się z piękną woda i rybami w niej bytującymi.

Jak się później okazało konserwację zbiornika „Maziarnia” w Wilczej Woli zlecił Podkarpacki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych. Zakończenie prac przewidziane jest na 25 listopada br. i po tym czasie, zalew zostanie ponownie napełniony wodą.

Opadająca woda z dnia na dzień oddalała się od wałów zbiornika odsłaniając tym samym to co dotąd było niewidoczne gołym okiem. Wielkie połacie błota, piachu z gdzieniegdzie pozostałymi płytkimi kałużami. Sytuację rybostanu szybko opisał wtedy Podkarpacki Serwis Wędkarski w bogato ilustrowanym artykule pt. ,,Wilcza Wola Zalew Maziarnia - anatomia upadku...”

Zaczęto się wówczas zastanawiać dlaczego OPZW Tarnobrzeg nic nie próbuje robić z ginącymi żywymi istotami, czy choćby ze śmieciami zgromadzonymi wokół zbiornika.

Jedyne próby ochrony rybostanu jakie zostały podjęte przez Okręg to podanie do publicznej wiadomości zakazów dla wędkujących na stronie internetowej Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w Tarnobrzegu. Pierwszy komunikat z 7 października br. mówił , że ,,na zalewie w Wilczej Woli obowiązuje do odwołania zakaz łowienia ryb z łodzi.”

Opadająca woda zmusiła ryby do większej koncentracji w obrębie głębszych miejsc, czego efektem były sytuacje odławiania ryb za pomocą wędek w strefie ochronnej (także z betonowego brzegu samej tamy). Telefony i liczne informacje o kłusowniczych zapędach miejscowych i przyjezdnych ,,panów z kartą wędkarską’’ doprowadziły do kolejnego, tym razem całkowitego zakazu połowu ryb na zbiorniku.

Na stronie okręgu czytamy "Zgodnie z uchwałą Zarządu Okręgu z dnia 14 października 2013 r. za Zalewie Wilcza Wola obowiązuje zakaz łowienia ryb do odwołania”. Niestety na tym skończyły się dobre intencje władz okręgu. Kontrole PSR i policji, które przybywały nad wodę (jeśli już przybyły) na wezwanie osób, którym los nie stłoczonych ryb nie był obojętny niewiele dały. Według naocznych świadków mogłyby się równie dobrze nie odbyć wcale gdyż nie zrobiono nic aby powstrzymać liczne zapędy kłusowników, którzy nie zważając na rzeszę widzów brodzili w błocie i za pomocą podbieraków, wideł itp. narzędzi skutecznie odławiali ryby, oczym możemy przeczytać w komentarzach do wcześniej zalinkowanego artykułu w PSW.

16.10.2013, kiedy zbiornik został już osuszony niemal do końca, kłusownictwo nabrało rozpędu. Ryby masowo i bez obaw wybierano czym się dało i wynoszone w workach do samochodów. Kłusownicy bezkarnie spacerowali z rybami w rękach wśród licznych gapiów zgromadzonych na tamie tak jakby były to ich wędkarskie trofea.

Z władz PZW nie było nikogo aby przypilnować sytuację na największym zbiorniku jaki podlega pod OPZW Tarnobrzeg. Zbulwersowani wędkarze próbowali się ratować każdą drogą i to dzięki nim następnego dnia przybyła regionalna telewizja, byli i prezesi PZW oraz Podkarpackiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych. Oczywiście nikt nie przyznaje się do winy, nikt nie jest odpowiedzialny za katastrofę do jakiej doszło i zaczęło się głupie tłumaczenie, przerzucanie pałeczki z odpowiedzialnością byle dalej od siebie… Doskonale prezentuje to materiał wideo opublikowany przez TVP Rzeszów, aby obejrzeć materiał.

Ile ryb zostało w zbiorniku? Ile zeszło do Łęgu gdzie znaczną część z nich czeka śmierć z rąk kłusowników? Tego nie wiadomo, pewne jest że zbiornik dostał potężny cios na wiele lat. Kto i za czyje pieniądze odbuduje straty? Dlaczego okręg PZW odpowiedzialny za ochronę ryb i interesów wędkarzy, za który corocznie pobiera niemałe przecież opłaty nie zrobił nic aby zapobiec tej sytuacji? Przecież dużo wcześniej było można wszystko przygotować i zapobiec tym tragicznym dla ryb wydarzeniom. Czy wyciągnięto jakieś wnioski? Zapewne nie, uznano że ryba spłynęła do Łęgu potem do Wisły a kłusownicy zacierają ręce.

Pewne jest tylko to, że ryby wciąż są odławiane w nielegalny sposób pomimo zapewnień PSR, że zbiornik jest pilnowany 24 h na dobę. Jak jest w rzeczywistości, wystarczy spojrzeć na zdjęcia niżej. Po tym jak ryba ze zbiornika została w znaczny sposób przetrzebiona, przyszedł czas na te, którym udało się spłynąć wraz z wodą i schronić w nielicznych zagłębieniach nurtowych w rzece oraz w dołku tuż za samą zaporą. Teraz pomału będą wybijane z większych dołków, w których znalazły schronienie. I proszę mi powiedzieć, że nikt tutaj nie zawinił. Na zakończenie chciałem podziękować wszystkim kolegom wędkarzom, którzy przynajmniej dobrym słowem są ze mną i Wszystkimi którym żal jest tego co stało się na „Wilczej”...